นี่อาจเป็นข่าวดีในเชิงชีวภาพอีกครั้ง เมื่อมีรายงานการพบนกจาบดินคิ้วดำในอินโดนีเซียอีกครั้ง หลังจากที่ไม่มีใครเจอมันเลยมากว่า 170 ปี
รายงานการพบนกจาบดินคิ้วดำล่าสุดในอินโดนีเซีย ถูกบันทึกเอาไว้เมื่อ ค.ศ.1850 จากตัวอย่างของนกชนิดดังกล่าว ที่ถูกนำมาเก็บเอาไว้เพื่อการศึกษาในเชิงปักษีวิทยา โดยตัวอย่างของซากนกจาบดินคิ้วดำที่ถูกค้นพบเมื่อ 170 ปีก่อนนั้น ถูกประเมินผิดว่ามันอาจบินมาจากเกาะชวา ทั้งที่ในเชิงระบบนิเวศแล้ว มันกลับเป็นนกท้องถิ่นในเกาะบอร์เนียว สถานที่ที่มันถูกพบเมื่อไม่กี่วันก่อน
อย่างไรก็ดี การศึกษาทำความเข้าใจนก ในบริเวณเกาะบอร์เนียวเริ่มมีมากขึ้น หลังจากที่ทางอินโดนีเซีย ได้ก่อตั้งกลุ่มนักดูนก ในปี ค.ศ.2016 ภายใต้ชื่อกลุ่มว่า BW Galeatus บนเกาะบอร์เนียว โดยนอกจากที่พวกเขาจะทำการดูนกแล้ว ภารกิจอีกอย่างก็คือ การอบรมชาวบ้าน เพื่อให้ความรู้ในเรื่องความหลากหลายของนกในบริเวณพื้นที่ของตน
ด้วยกิจกรรมอบรมดังกล่าว จึงทำให้ชาวบ้านสองคนอย่าง มูฮัมหมัด ซูรันโต (Muhammad Suranto) และมูฮัมหมัด ริซกี้ เฟาซัน (Muhammad Rizky Fauzan) เกิดความสงสัย เมื่อพวกเขาได้พบกันนกสีดำสลับน้ำตาล ที่บินวนไปมาขณะที่พวกเขาสองคนกำลังออกสำรวจป่า ในจังหวัดกะลิมันตันใต้ จนเมื่อเดือนตุลาคม ค.ศ.2020 ซูรันโตได้จับนกตัวหนึ่งในฝูงดังกล่าว และถ่ายรูปส่งไปยังกลุ่ม BW Galeatus
โจโก ซาอิด ตริซิยันโน (Joko Said Trisiyanto) หนึ่งในสมาชิกของ BW Galeatus ที่ได้รับรูปมาจากซูรันโต ให้สัมภาษณ์ถึงวันที่เขาได้รับรูปดังกล่าวว่า “ผมรู้สึกสับสนเมื่อได้รับรูปในครั้งแรก เพราะมันดูคล้ายกันกับนกกินแมลงปากหนา แต่ลักษณะของมันก็ไม่เหมือนกันเป๊ะๆ” ซึ่งจากการเปรียบเทียบ ทำให้ตริซิยันโนพบว่า ภาพนกดังกล่าวที่เขาได้รับมา ดูคล้ายกับนกจาบดินคิ้วดำที่ถูกค้นพบครั้งล่าสุดเมื่อศตวรรษที่แล้ว
ปันจิ กุสติ อัคบาร์ (Panji Gusti Akbar) นักปักษีวิทยา ที่เป็นผู้เขียนเอกสารทางวิชาการ ถึงการค้นพบนกจาบดินคิ้วดำในครั้งนี้ ได้รับรูปดังกล่าว ก่อนที่เขาจะส่งไปให้ ติง ลี ยง (Ding Li Yong) นักอนุรักษ์จากกลุ่ม BirdLife International ในสิงคโปร์ และ Oriental Bird Club กลุ่มดูนกของสหราชอาณาจักร เพื่อให้ช่วยยืนยันว่า นกในรูปดังกล่าว เป็นนกจาบดินคิ้วดำจริงหรือไม่ ก่อนที่พวกเขาจะให้การยืนยันว่า มันคือ นกจาบดินคิ้วดำจริง
อย่างไรก็ดี ภาพนกจาบดินคิ้วดำที่ถูกบันทึกได้ ทำให้พวกเขารู้ได้ว่า ในความเป็นจริงแล้ว นกชนิดดังกล่าวมีตาสีแดงเข้ม และขาสีเทา ต่างจากซากที่ถูกเก็บเอาไว้ ที่ตาของมันมีสีเหลือง และขาสีน้ำตาลอ่อน สืบเนื่องจากกาลเวลาที่ทำให้ซากของมันมีสีที่จางลง
การค้นพบครั้งนี้ ถือว่ามีความสำคัญอย่างยิ่งต่อวงการปักษีวิทยา โดยนักดูนกหลายคน ได้เตรียมตัวที่จะจองเที่ยวบินไปยังเกาะบอร์เนียว เพื่อดูนกที่หายสาบสูญไปกว่า 170 ปี โดยทันที หลังจากที่การควบคุมการแพร่ระบาดของ COVID-19 ในอินโดนีเซียถูกผ่อนคลายลง
อ้างอิงจาก
#Brief #TheMATTER
