หมายเหตุ: ข่าวมีเนื้อหาเกี่ยวกับการข่มขืน และเนื้อหาที่อาจทำให้รู้สึกไม่สบายใจ
“ความอับอายจะต้องย้ายฝั่ง จากเหยื่อ กลายเป็นความอับอายของผู้ก่อเหตุ” คือความต้องการของจีเซล เปลิโกต์ (Gisèle Pelicot) หญิงชาวฝรั่งเศสวัย 71 ปี ที่ถูกสามีวางยา และให้เพื่อนบ้านมาข่มขืนเธอกว่า 50 คน หลังเธอยืนยันว่าจะให้เปิดเผยคลิปวิดีโอขณะเกิดเหตุสู่สาธารณะ
แม้ว่าเธอจะมีสิทธิขอให้มีการพิจารณาคดีแบบปิด แต่เธอยังยืนกรานว่าวิดีโอเหล่านี้ ถือเป็นหลักฐานสำคัญในคดีข่มขืน และสาธารณชนควรได้รับรู้ว่าการข่มขืนมีหน้าตาเป็นแบบไหน
เนื้อหาจากวิดีโอเผยให้เห็นร่างของจีเซล เปลิโกต์ ที่นอนตะแคงอยู่บนเตียง แขนของเธอวางราบไปข้างหน้าและอ้าปาก มีเสียงกรน ดูเหมือนว่ากำลังหลับสนิท และไม่มีการตอบสนองต่อการสัมผัสของผู้ชายที่ร่วมหลับนอนกับร่างกายของเธอ
ในบางวิดีโอ เปลิโกต์เคลื่อนไหวเล็กน้อย แต่ไม่มีวิดีโอไหนเลยที่เธอตอบสนอง โดยในบางวิดีโอก็ดูเหมือนเธอกำลังเปลือยกาย แต่ในบางกรณี ยังสวมเข็มขัด ถุงน่อง กางเกงชั้นใน และถุงเท้าสีขาว
นายเปลิโกต์บอกกับตำรวจว่า เขามักจะแต่งตัวให้เธอหลังจากที่เธอหมดสติ จากนั้นเมื่อถึงช่วงท้ายของคืน เขาก็ทำความสะอาดร่างให้เธอ และให้เธอสวมชุดนอนอีกครั้ง
โดมินิก เปลิโกต์ (Dominique Pelicot) ชายวัย 71 ปี ผู้ก่อเหตุ คือผู้บันทึกวิดีโออาชญากรรมหลายคดีที่กระทำต่ออดีตภรรยาของเขา และเขาได้ยอมรับข้อกล่าวหาทั้งหมด โดยมีชายอีก 50 คนที่ถูกกล่าวหาว่าข่มขืนร่วมกับเขา
เขาถ่ายทำสิ่งเหล่านี้โดยใช้กล้องสองตัว มีการตัดต่อ และใส่ชื่อเรื่อง โดยระหว่างการสืบสวน ตำรวจได้พบวิดีโอและภาพถ่ายมากกว่า 20,000 รายการในอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ของเขา หลายรายการอยู่ในโฟลเดอร์ดิจิทัลที่มีชื่อว่า ‘การล่วงละเมิด’ (Abuse)
แต่กว่าวิดีโอเหล่านี้จะมาฉายในห้องพิจารณาคดีได้ นางเปลิโกต์ต้องผ่านการต่อสู้อย่างหนัก โดยเธอกล่าวว่าวิดีโอเหล่านี้จะเป็นหลักฐานที่ทำให้ผู้ต้องหาปฏิเสธไม่ได้ เพราะในขณะที่เหยื่อข่มขืนส่วนใหญ่มีเพียงคำพูดและความทรงจำเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่นางเปลิโกต์มีคลังหลักฐานในรูปแบบของวิดีโอและภาพถ่ายที่ถ่ายโดยสามีของเธอเอง
เดิมที ผู้พิพากษาได้สั่งห้ามการเผยแพร่ภาพดังกล่าวต่อสาธารณชนและสื่อมวลชน โดยให้เหตุผลว่าภาพดังกล่าวนั้น ‘น่าตกใจและไม่เหมาะสม’
โดยทนายความของจำเลยร่วม 50 คนที่ถูกกล่าวหาว่าข่มขืนนางเปลิโกต์ ก็ได้คัดค้านอย่างหนักในการฉายหลักฐานวิดีโอ “ศาลไม่จำเป็นต้องมีสิ่งนี้เพื่อดำเนินการต่อ จุดประสงค์ของการฉายหลักฐานที่น่าขยะแขยงนี้คืออะไร” ทนายความโอลิวิเย่ แลนเตลเม (Olivier Lantelme) กล่าว
อย่างไรก็ตาม หลังจากการเรียกร้องของนางเปลิโกต์เอง ทนายความ รวมถึงประชาชนทั่วไป ผู้พิพากษาได้ตัดสินใจยกเลิกข้อจำกัดดังกล่าว โดยทนายความ อองตวน กามูส์ (Antoine Camus) กล่าวต่อห้องพิจารณาคดีว่า การนำไปแสดงต่อสาธารณะถือเป็นสิ่งสำคัญ ‘เพื่อให้คนมองตรงไปที่การข่มขืน’
ก่อนที่ภาพเหล่านี้จะถูกฉาย ได้มีการประกาศในห้องพิจารณาคดีว่าอนุญาตให้บุคคลที่มีอารมณ์อ่อนไหวและเยาวชนออกจากห้องได้ โดยย้ำว่าวิดีโอจะถูกฉายเแพาะเมื่อ ‘มีความจำเป็นอย่างยิ่งในการเปิดเผยความจริง’ ตามคำขอของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเท่านั้น
ในการพิจารณาคดีเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา มีการฉายวิดีโอจำนวน 12 รายการและภาพถ่ายประมาณ 10 ภาพผ่านจอ 3 จอของห้องพิจารณาคดี และฉายเข้าไปในห้องสำรองเพื่อให้ประชาชนทั่วไปได้ชมการพิจารณาคดี โดยส่วนใหญ่เป็นผู้ที่ให้สนับสนุนนางเปลิโกต์
ด้วยสถานการณ์ที่เกิดขึ้น และความยาวของวิดีโอ บรรยากาศจึงเต็มไปด้วยความอึดอัด ผู้ต้องหาคนหนึ่งก้มหน้าลง ในขณะที่ทนายความและนักข่าวหลายคนไม่สามารถมองดูที่หน้าจอได้อีกต่อไป
“หากการพิจารณาคดีแบบเดียวกันนี้ ช่วยป้องกันไม่ให้ผู้หญิงคนอื่นๆ ต้องเผชิญเหตุการณ์เช่นนี้ได้ เธอ (นางเปลิโกต์) จะได้พบความหมายในความทุกข์ทรมานของตนเอง” ทนายความสเตฟาน บาบอนโน (Stéphane Babonneau) กล่าว
แอนน์-มารี กัลวาน (Anne-Marie Galvan) วัย 58 ปี ผู้ช่วยพยาบาลที่โรงพยาบาลท้องถิ่น ประชาชนทั่วไปที่เข้าร่วมชมการพิจารณาคดีกล่าวว่า “เราตกใจมาก” เช่นเดียวกันกับ เซอร์จ กัลวาน (Serge Galvan) สามีของเธอ ที่ยืนอยู่ใกล้ๆ โดยมีน้ำตาคลอ
“ผมแทบจะละอายใจที่เป็นผู้ชาย” เขากล่าว “คุณเห็นได้ว่าเธอกำลังนอนหลับ เห็นได้ชัดว่าเธอหมดสติ […] เรามาอยู่ที่นี่เพื่อเธอ เราต้องไม่ทำให้ผู้หญิงคนนี้ผิดหวัง เราต้องให้กำลังใจเธอให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เรื่องนี้สำคัญสำหรับผู้หญิง” นายกัลวานกล่าว
เมื่อนางเปลิโกต์เดินผ่านไปหลังการพิจารณาคดีวันนั้นจบลง ฝูงชนที่รออยู่ก็ปรบมือดังสนั่น เธอเดินไปยังทางออกศาลพร้อมกับทนายความของเธอ เธอหยุดเดินชั่วครู่ มองกลุ่มคน และเอามือแตะที่หัวใจ
จากคดีดังกล่าว ตำรวจสามารถระบุตัวผู้ต้องสงสัยได้เพียง 50 รายจากทั้งหมด 83 รายที่ปรากฏในวิดีโอของนายเปลิโกต์ พวกเขาเหล่านี้มีอายุตั้งแต่ 26 ถึง 68 ปี และมาจากหลากหลายอาชีพ ทั้งนักดับเพลิง เภสัชกร คนงาน และนักข่าว หลายคนเป็นทั้งพ่อและสามีของใครสักคนอีกด้วย
ในบรรดาผู้ต้องหา มี 15 รายที่รับสารภาพว่าข่มขืน ส่วนคนอื่นๆ ทั้งหมดรับสารภาพเพียงว่ามีส่วนร่วมในกิจกรรมทางเพศเท่านั้น
หลายคนโต้แย้งว่าพวกเขาถูกนายเปลิโกต์หลอกให้เข้าไปในห้องนอน และถูกเสนอให้มีเพศสัมพันธ์แบบ 3 คน หลายคนบอกว่าเขาถูกหลอกให้เชื่อว่าเธอกำลังนอนหลับหรือแกล้งทำเป็นนอนหลับอันเป็นส่วนหนึ่งของการจินตนาการเพื่อกิจกรรมทางเพศนี้
คดีดังในฝรั่งเศสคดีนี้ จุดประเด็นให้เกิดการตั้งคำถามเชิงลึกเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างชายและหญิง การแพร่หลายของการข่มขืน และแนวคิดเกี่ยวกับการยินยอมพร้อมใจ (consent) ซึ่งเป็นสิ่งที่นางเปลิโกต์ย้ำมาเสมอตั้งแต่เริ่มตัดสินใจให้พิจารณาคดีแบบเปิด ว่าเธอต้องการให้ผู้คนเกิดความเข้าใจ และต้องไม่มีใครเผชิญกับเรื่องเหล่านี้อีก
อ้างอิงจาก
