ตลอดทั้งชีวิตเรามีสิ่งที่แตกร้าวนับไม่ถ้วน ถ้วยกาแฟแก้วโปรดที่หลุดมือตอนล้าง แก้วไวน์แตกหักจากมือที่ปัดป่ายยามเมามาย หรือรอยร้าวในใจที่ใครสักคนได้เหยียบย่ำไว้แล้วไม่หันกลับมา
เรากอบโกยเอาเศษคมเหล่านั้นใส่ถุงให้แน่นหนา ทิ้งให้ไกล เพื่อไม่ให้มันสะกิดผิวหนังจนได้เลือด หรือไม่อยากเห็นอีกแล้วว่ามันจะไม่กลับมาเป็นวัตถุชิ้นเดิม
กวาดทิ้งไปให้ไกลตา เราทำแบบนี้เสมอมาจนลืมว่าบางรอยร้าวนั้นไม่ได้เกินจะซ่อมแซม ลองมาให้โอกาสรอยร้าวนั้นได้ประสานกันอีกครั้งใน ‘MEND PIECE’ by yoko ono นิทรรศการที่นำเอาเซรามิกสีขาวแต่แตกเป็นชิ้นๆ มาชุบชีวิตอีกครั้งด้วยมือของเรา
ผ่านการซ่อมแซมด้วยวิธีต่างๆ ที่พอจะเติมรอยเว้าแหว่งให้สมบูรณ์ คล้ายกับการซ่อมแซมรอยร้าวแบบคินสึงิ การซ่อมแซมภาชนะที่นำมาเชื่อมกันด้วยทอง แต่การประสานรอยร้าวให้แนบชิดอีกครั้งในงานนี้ จะใช้เพียงกาวและเชือก แต่อยู่บนพื้นฐานของแนวคิดเดียวกัน ที่ตั้งใจจะมอบความสมบูรณ์ให้กับสิ่งที่แตกสลายอีกครั้ง
ระหว่างที่เราได้มองหารอยต่อที่เคยผสานเป็นเนื้อเดียว เราเองจะได้ทบทวนถึงความแตกร้าวอื่นๆ ที่เคยเกิดขึ้น ทั้งรอยแตกที่เราแก้ไข ชิ้นส่วนที่เราโยนทิ้งไปไกล ร่องรอยเหล่านั้นจะได้รับการซ่อมแซมในวันนี้ เหลือไว้เพียงขีดจางที่เผยให้เห็นว่าครั้งหนึ่งส่วนนี้มันเคยแยกจากกัน แต่เป็นเพียงตอนนั้น ไม่ใช่ในตอนนี้ที่แนบสนิทกันแล้ว
เข้าชมฟรี ตั้งแต่วันนี้ ถึงวันที่ 1 ธันวาคม 2567 ในวันพุธ-วันอาทิตย์ เวลา 14.00 – 20.00 น. ที่บางกอก คุนส์ฮาเลอ ป้อมปราบศัตรูพ่าย กรุงเทพมหานคร
