ใครต่อใครมากมายชอบบอกว่าแฟชั่นคือ หนึ่งในสาเหตุของการทำให้โลกเรามีขยะมากขึ้น มีของเหลือใช้ไม่จำเป็นมากขึ้น แฟชั่นนั้นคือตัวร้ายชัดๆ
เสียงเล่าลือมากมายว่า แฟชั่นคือหนึ่งในสาเหตุของการสรา้งขยะและของใช้ไม่จำเป็นให้โลกใบนี้ ‘มรรษพล สร้อยสังวาลย์’ หรือ ‘อาร์ค’ ดีไซน์เนอร์ผู้ทำงานเกี่ยวพันกับศิลปะและการออกแบบ ที่บังเอิญมีพื้นเพติดชายทะเล จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ก็เป็นอีกหนึ่งในคนที่ได้ยินกระแสที่ว่าแฟชั่นทำให้คนผลิตขยะมากขึ้นเช่นกัน
ในเมื่อวงการออกแบบและแฟชั่นที่ตนเองเกี่ยวพันอยู่ได้ถูกตีตราว่าเป็นหนึ่งในเหตุที่ทำให้โลกมีขยะมากขึ้น ประกอบกับการที่บ้านตนเองติดชายทะเล เมื่อคุณอาร์คได้เห็นแหอวนที่ไมไ่ด้ใช้แล้ว วางกองอยู่ริมอ่าวประจวบ คุณอาร์คจึงเกิดไอเดียว่า
“แล้วถ้าเราเอาของที่ไม่ได้ใช้แล้วเหล่านี้กลับมาใช้ใหม่ในโลกแฟชั่นล่ะ มันน่าจะดีนะ”
นั่นน่ะสิ มันน่าจะดีนะ และไม่ได้ดีแค่เฉพาะกับคุณอาร์ค ไม่ได้ดีแค่เฉพาะกับชาวประมงที่สามารถขายอวนที่ไม่ได้ใช้แล้วได้ แต่ยังดีต่อโลกเราใบนี้ด้วย เพราะเท่ากับว่าเราได้ช่วยลดขยะพลาสติก (เพราะอวนทำจากไนลอน) ให้โลกนี้ได้มากขึ้น
ว่าแต่อวนที่ไม่ได้ใช้แล้ว ก็เพราะมันเสื่อมสภาพแล้วไม่ใช่หรอ มันจะนำกลับมาทำเป็นกระเป๋าได้ยังไงกันล่ะ?
เราเองก็เพิ่งทราบจากการได้คุยกับคุณอาร์คว่า อวนที่ทำจากเชือกไนลอนโดยปกติแล้วจะมีอายุการย่อยสลายอยู่ที่ 600 ปี! เพราะฉะนั้นมันไม่ขาดง่าย ไม่ชำรุดง่ายแน่ๆ เพียงแต่ว่าเหตุที่ทำให้อวนแต่ละอันต้องชำรุดจนถึงขั้นต้องซ่อมแซมนั้น มาจากเหตุที่ว่าอวนได้ถูกใช้งานในทะเลแล้วถูกนำไปเกี่ยวกับโขดหิน ปะการัง หรืออะไรสักอย่างที่แหลมคมใต้น้ำจนกระทั่งมันต้องขาดจริงๆ และเมื่ออวนขาดยับเยินหลายต่อหลายจุดเข้า ชาวประมงส่วนใหญ่ก็เลือกที่จะทิ้งอวน
ริมหาดต่างๆ ที่ชาวประมงทำมาหาปลาจึงมีภาพขยะแหอวนกองวางเรียงรายอยู่มากมาย กลายเป็นขยะพลาสติก คุณอาร์คจึงนำอวนเหล่านั้นมาเป็นส่วนหนึ่งของการทำกระเป๋า ดีไซน์ให้กระเป๋ามีฟังก์ชั่นในการใช้งานได้หลายโอกาสทั้งใช้ไปเที่ยว ไปทำงาน ไปไหนมาไหนได้ เป็นที่มาของแบรนด์ MAT ARCHER
แต่จะว่าไป หากส่วนหนึ่งส่วนใดทำจากขยะเหลือใช้แล้วเพียงอย่างเดียว อย่างนั้นแล้วก็เท่ากับว่าสินค้าเเฟชั่นของเราชิ้นนี้ (ซึ่งในที่นี้คือกระเป๋า) เราก็ได้ช่วยโลกแค่เพียงส่วนหนึ่งเท่านั้นเองน่ะสิ ว่าแล้วคุณอาร์คก็เริ่มเสาะหาวัสดุต่างๆ เพื่อนำมาทำเป็นองค์ประกอบอื่นๆ ของกระเป๋าทำให้กระเป๋าหนึ่งใบใกล้เคียงกับคำว่า ทำจากวัสดุรีไซเคิล 100% ให้ได้มากที่สุด
วัสดุที่ว่ามีตั้งแต่ตัวผ้าที่ทำกระเป๋าด้านนอก รวมถึงผ้าซับในที่ทำจากขวดพลาสติก ซิปที่ใช้เปิด ปิด กระเป๋า ทำจากขวดพลาสติก ด้ามมือจับของกระเป๋าทำมาจากยางในรถบรรทุก ซึ่งเนื้อสัมผัสมีความใกล้เคียงกับหนัง ต่างกันตรงที่ยางในรถบรรทุกที่นำมาทำเป็นด้ามจับมือนำมาจากยางในที่คนไม่ใช้แล้ว (แต่กลับได้ถูกนำมาใช้อีกให้เกิดประโยชน์อีกครั้ง)
เราถามคำถามสุดท้ายต่อคุณอาร์คว่า ทำไมจึงสนใจการนำเอาวัสดุที่ไม่ใช้แล้วกลับมาใช้ใหม่ ดีไซน์เป็นกระเป๋าล่ะ คุณอาร์คก็ได้บอกว่า “ผมว่าเราถนัดสิ่งใด เราควรทำสิ่งนั้น เรื่องแบบนี้เราต้องช่วยกันคนละไม้ละมือนะครับ ผมก็แค่ทำในสิ่งที่ผมทำได้ก็เท่านั้นเอง”
บางทีสิ่งที่พวกเราทำได้ในตอนนี้ คือการสนับสนุนสินค้าที่พยายามลดปริมาณขยะลง แบรนด์สินค้าที่ให้โอกาสของที่เคยถูกทิ้งแล้วได้ถูกนำกลับมาใช้ใหม่อีกครั้งไปเรื่อยๆ
บางทีนั่นอาจจะเป็นสิ่งที่เราทำได้ดีที่สุดในตอนนี้ก็ได้นะ
