ใครๆ ก็รักลุงเฟล และตั้งตารอว่า มุโคดะ สึโยชิ ผู้ถูกอัญเชิญไปต่างโลกในฐานะ ‘ผู้กล้า’ จะทำอาหารอะไรออกมาอีกให้เราดูอีก
สำหรับเรื่องแนวต่างโลก แม้ว่าส่วนใหญ่แล้ว เหล่าผู้กล้าจะต้องได้รับการเรียกตัวไปเพื่อปฏิบัติภารกิจอะไรบางอย่าง หรือไปรับโอกาสที่ 2 ในต่างโลกที่มักหมายถึงดินแดนแฟนตาซี ทว่า เส้นเรื่องหลักของ สกิลสุดพิสดารกับมื้ออาหารในต่างโลก กลับไม่ดำเนินตามแนวทางของเรื่องต่างโลกแบบที่เป็นมา เพราะเมื่อพูดถึงต่างโลกในเรื่องอื่นๆ เรามักพูดถึงการเดินทางต่อสู้แก้ไขอะไรบางอย่าง หรือการที่ตัวละครหลักค่อยๆ ‘เทพ’ ขึ้น แปรเปลี่ยนจากคนขี้แพ้ในโลกปัจจุบัน ไปสู่ผู้กอบกู้โลกอีกใบหนึ่ง
ต่างออกไปกับเรื่องของมุโคดะ ที่แม้จะแสดงให้เราเห็นถึงการเติบโต หรือความเทพในตัวที่เพิ่มขึ้น แต่ความเก่ง การสะสมเลเวลของมุโคดะไม่เชิงว่าเป็นแกนหลักของเรื่องที่เราติดตาม เพราะตัวเรื่องที่เราติดตามคือความสนุกของการทำอาหารด้วยพลังที่เรียบง่ายของโลกปัจจุบันอย่างการ ‘ซื้อของจากซูเปอร์’ และทักษะการทำอาหารที่ไม่ได้หวือหวาอะไร แต่เลือกใช้วัตถุดิบ และความรู้ในสินค้าญี่ปุ่นเข้าเป็นตัวช่วยปรุงอาหาร จนกลายเป็นของวิเศษที่แทบจะเป็นอันดับหนึ่งในโลกแฟนตาซีที่มุโคดะอยู่ สามารถเอาชนะสิ่งมีชีวิตระดับเทพเจ้าและเหล่าทวยเทพได้

ถ้าเราจะนิยาม เรื่องราวของมุโคดะ เป็นเรื่องแนวต่างโลก ก็คงเป็นแนวต่างโลกประเภทที่ย่อยลงไปอีก คือวาร์ปไปต่างโลกแล้วไปใช้ชีวิตสบายๆ เป็นต่างโลกที่เนิบช้า เต็มไปด้วยความสุข ซึ่งถ้าหากเราดูภาพรวมของต่างโลกหรืออิเซไกอื่นๆ ดินแดนที่เหล่าผู้กล้าวาร์ปไป ก็มักเป็นพื้นที่ในอุดมคติ หรือพื้นที่พึงปรารถนาของคนในยุคปัจจุบันด้วยกันทั้งนั้น
อิเซไก แบบ Slice of Life
ตัวเรื่อง สกิลสุดพิสดารกับมื้ออาหารในต่างโลก ถือเป็นเรื่องที่พัฒนาภายใต้กระแสแนวอิเซไก รวมถึงเป็นส่วนหนึ่งของงานเขียนที่พาเรากลับไปสู่เรื่องราวแบบ Cozy คือการเขียนงานวรรณกรรมที่ไม่ได้เน้นความหวือหวา ตื่นเต้น หรือพล็อตเรื่องที่แปลกประหลาดโลดโผน แต่เป็นวรรณกรรมที่พาเราไปยังเรื่องเล่าที่สงบสุข เรียบง่าย พูดถึงแง่มุมของชีวิตที่เราพบเจอได้ในชีวิตประจำวัน
กรณีของมุโคดะ จึงถือว่าเป็นแนวเรื่องที่ย้อนแย้งในตัวเอง คือ เลือกใช้ขนบหรือแนวทางแบบอิเซไก ด้วยการพูดถึงโลกที่แสนจะหวือหวาอย่างดินแดนแฟนตาซี แต่เนื้อเรื่องกลับโฟกัสไปที่ความสามัญธรรมดา อย่างการทำและกินอาหาร แถมอาหารที่ทำยังเป็นอาหารแนว ‘โฮมคุกกิ้ง’ อาหารอบอุ่นหัวใจที่กินง่าย เข้าใจง่าย ทำง่าย เป็นอาหารที่เราจินตนาการถึงรสชาติ และคิดถึงรสมือของครอบครัว หรือคนที่เรารักได้ แม้จะเป็นเพียงการดูด้วยตา

ถ้าเรามองย้อนไปที่พัฒนาการและลักษณะของงานแนวต่างโลก อนิเมะหรือไลท์โนเวลประเภทต่างโลก มีจุดเด่นร่วมกันคือพูดถึงการตายและการเกิดใหม่ในดินแดนอื่น โดยดินแดนนั้นๆ มักจะเป็นโลกของเกม คือ มีระบบระเบียบแบบเกม RPG รวมถึงมีแนวทางแบบเกม RPG ด้วยเช่นกัน เช่น มีระบบอาชีพ มีค่าทักษะ มีการพัฒนาตัวเองผ่านการเติบโตด้วยอาชีพ มีค่าพลัง
กรณีของอิเซไก ค่อนข้างสัมพันธ์กับบริบทสังคมญี่ปุ่น รวมถึงกระแสความนิยมในวัฒนธรรมเกม ส่วนใหญ่ตัวละครมักเป็นผู้ชาย เกมเมอร์ โอตาคุ หรือคนที่ถ้ามองจากระเบียบสังคมในโลกของเราอาจจะถูกนิยามเป็นคนล้มเหลว การตายและเกิดใหม่จึงเป็นเสมือนการได้รับโอกาสอีกครั้ง และต้องใช้ความสามารถในโลกของเกมพัฒนาให้ตัวเองเติบโตและได้รับการยอมรับ
ดังนั้น โลกของอิเซไก จึงเป็นภาพในจินตนาการ หรือโลกอีกใบที่ผู้ใช้คนหลบหนีจากโลกที่น่าเบื่อ เข้าใจได้ยาก ด้วยการทำให้สิ่งต่างๆ กลายเป็นเกม มีระบบระเบียบมากขึ้น และตอบสนองกับผู้คนที่หลากหลาย ในกรณีของมุโคดะที่เป็นคนธรรมดา กับทักษะเรียบง่ายอย่างการทำอาหาร รวมถึงความสามารถในเข้าอกเข้าใจ และดูแลคนอื่นด้วยอาหารการกิน จึงกลายเป็นทักษะที่ทำให้เขากลายเป็นยอดคนของโลกใบใหม่
สกิลพิสดารและอิเซไกพิสดาร
คำถามหนึ่งคือทำไมเรื่องนี้ถึงถือว่าพิสดาร นั่นเพราะเป็นอิเซไกที่แปลกประหลาดกว่าเรื่องอื่นๆ แล้วทำให้เราติดได้อย่างไร ทำไมเรื่องที่ดูไม่มีเส้นเรื่อง ไม่มีความน่าตื่นเต้นอะไร กลับทำให้เราเฝ้ารอได้ในทุกๆ วัน
อย่างแรกคือ เรื่องนี้เป็นอิเซไกแบบสบายๆ ถ่ายทอดการทำอาหารของมุโคดะ ที่จริงๆ ยังถือว่าสะท้อนความเป็นอิเซไกอยู่ เพราะเป็นโลกในอุดมคติ เพียงแต่เราวาดฝันมาจากโลกความเป็นจริง เส้นเรื่องหลักจึงสะท้อนความปรารถนาของเราที่สมจริง อย่างการอยากมีชีวิตเรียบง่าย มีเพื่อนมากมาย ไม่ต้องต่อสู้ดิ้นรนเพื่อเป็นใหญ่ แค่มีเพื่อน มีชีวิตที่ดี มีเรื่องราว หรือเรื่องเล่าที่ดีระหว่างการเดินทาง
ในกรณีของมุโคดะ คือตัวเขาเองไม่ได้มีความทะเยอทะยานอะไร แค่อยากจะมีชีวิตรอดต่อไป ดังนั้นเส้นทางที่ปูไปสู่ความยิ่งใหญ่อย่างการมีสัตว์อสูรระดับตำนานแทบจะทุกสายพันธุ์ ไปจนถึงการครอบครองไอเทมสารพัด เป็นผู้พิชิตดันเจี้ยน เอาชนะทุกอย่างได้ ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นแค่ผลพลอยได้เท่านั้น

ชายไม่เป็นพิษ และความเป็นบ้านในต่างโลก
ถ้าพูดในแง่ของความแปลก อันที่จริงแกนของเรื่องสกิลสุดพิสดารกับมื้ออาหารในต่างโลก ที่เล่าถึงการไปเกิด และใช้ชีวิตเอาตัวรอดแบบไม่ดิ้นรน เลือกใช้ชีวิตสบายๆ ในต่างโลก ถือว่าไม่แปลกเท่าไหร่นัก และเป็นจุดเด่นเรื่องนี้ด้วย เพราะความสบายๆ กลายเป็นความฉลาดของการเล่าเรื่องราวในต่างโลกให้เข้าใจง่าย และผู้คนสนุกไปกับเรื่องราวได้
มาถึงตรงนี้ขอเท้าความเล็กน้อย ในด้านพัฒนาการของเรื่องแนวอิเซไก ที่แต่เดิมมักมาจากกลุ่มคนที่เล่นเกม แฟนเกม แฟนอนิเมะของญี่ปุ่น รวมถึงในงานศึกษาอ้างอิงวัฒนธรรมโอตาคุ ดังนั้นจึงไม่แปลกที่เรื่องแนวอิเซไกมักจะมีตัวละครหลักเป็นผู้ชาย และส่วนใหญ่มักเป็นเรื่องแนว ‘ฮาเร็ม’ คือนอกจากตัวเอกจะมีสกิลที่โกงกว่าชาวบ้านแล้ว ยังมักจะรายล้อมด้วยสาวๆ สวยๆ มากมาย
แต่สำหรับมุโคดะ ตรงนี้ถือว่าเป็นจุดที่ทำให้เรื่องนี้ แตกต่างหรือโดดเด่นไปจากเรื่องแนวอิเซไกทั่วไป คือใช้ความธรรมดาแต่พึงปรารถนามาเป็นแกนเรื่องหลัก มุโคดะ เป็นชายหนุ่มธรรมดาที่เราพอจะจินตนาการตัวตนของเขาในโลกแห่งความจริงได้ว่า เป็นพนักงานหนุ่มที่มีทักษะการทำอาหาร เคยทำงานพิเศษในร้านอาหาร เป็นพ่อหนุ่มอบอุ่นคนหนึ่ง
โดยนอกจากการเป็นพ่อหนุ่มอบอุ่นแล้ว จุดเด่นสำคัญคือ ‘อาหาร’ ซึ่งประเด็นเรื่องอาหารและสกิลที่ว่าพิสดาร ด้านหนึ่งคือการ ‘เชื่อม’ โลกปัจจุบัน เข้าสู่ดินแดนต่างโลก ทำให้สิ่งธรรมดาจากโลกปัจจุบันอย่างสินค้าและการปรุงอาหาร กลายเป็นสุดยอดพลังในโลกแฟนตาซี
สกิล ‘เน็ตซูเปอร์’ ที่ดึงเอาโลกใบนี้ ซึ่งแทนด้วยภาพสินค้าและบริการของญี่ปุ่นไปไปไว้ต่างโลก หรือ ‘ที่อื่น’ ถือว่าเป็นกิมมิกที่พิเศษมาก และเมื่อมุโคดะถูกอัญเชิญจาก ‘บ้าน’ ไป ‘ที่อื่น’ สิ่งที่มุโคดะนำติดตัวไปได้ คือ ‘ความเป็นบ้าน’ ผ่านรสชาติและการปรุงอาหาร คำว่า homecook meal จึงเป็นสุดยอดพลัง ในต่างโลกที่สอดแทรกอยู่ได้อย่างชาญฉลาด
ท้ายที่สุด ความพิเศษของสกิลสุดพิสดารกับมื้ออาหารในต่างโลก จึงอยู่ที่ทั้งการพัฒนาแนวเรื่องต่อเนื่องจากแนวอิเซไก ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งในการจินตนาการถึงต่างโลก ในฐานะดินแดนอุดมคติ และมอบแนวทางการ ‘มีชีวิตในอุดมคติ’ หรือมีชีวิตที่ดีในอีกรูปแบบ นอกเหนือจากการสะสมพลังและกอบกู้โลก
รวมถึงการทำให้เรื่องแนวอิเซไกเข้าถึงในวงกว้างขึ้น มีผู้ติดตามที่กว้างขวางขึ้น ด้วยการเล่าเรื่องราว และพาเราไปลิ้มรสชาติอาหารที่บ้านที่แสนคุ้นเคย
อาหารในเรื่องจึงไม่ใช่แค่เรื่องของอาหาร แต่คือความอบอุ่นของบ้าน คือความใส่ใจ ความพิถีพิถัน ซึ่งทั้งหมดนี้ทำให้สกิลสุดพิสดารกับมื้ออาหารในต่างโลก เป็นต่างโลกที่พาโลกของเรา ไปเป็นพลังที่แข็งแกร่งที่สุดได้ โดยไม่ต้องพยายามพิชิตโลก
อ้างอิงจาก