ตอนเป็นเด็กใครๆ ก็อยากโตเป็นผู้ใหญ่ แต่พอถึงเวลาที่เราอายุมากขึ้น การเติบโตเป็นผู้ใหญ่ดูเหมือนจะไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ไม่ใช่ว่าอายุถึงจุดหนึ่งแล้วเราจะกลายเป็นผู้ใหญ่ในทันที การเป็นผู้ใหญ่ต้องการอะไรหลายอย่าง การสูญเสียความไร้เดียงสา การกลายเป็นผู้ใหญ่ที่เราอาจจะเคยไม่ชอบก็อาจเป็นส่วนประกอบหนึ่งของ ‘การเติบโต’
เพราะโตเป็นผู้ใหญ่จึงเจ็บปวด นักเขียนและกวีหลายคนว่าไว้ ธีมเรื่องในงานเขียนจำนวนมากเลยพูดถึง ‘ความเป็นเด็ก’ (childhood) และการ ‘สูญเสียความไร้เดียงสา’ (loss of innocence) แม้แต่ผู้ใหญ่อย่างพวกเราทุกวันนี้บางวันยังมองย้อนไปหาตัวเองในวัยเด็ก เรานึกถึงสมัยที่เรายังอยู่ในห้วงเวลาแห่งความไร้เดียงสา เป็นวัยแห่งความสุขและการมองโลกอย่างสดใสและเต็มไปด้วยความสนอกสนใจ เมื่อมองตัวเองในทุกวันนี้ วันที่เรา ‘กร้านโลกมากขึ้น’ วันที่เหตุการณ์ เรื่องราว ความรับผิดชอบและเรื่องราวร้ายๆ ต่างๆ ค่อยๆ กัดกร่อนความเป็นเด็กของเราออกไป จนเรากลายเป็นผู้ใหญ่อย่างทุกวันนี้
ทุกวันนี้เราเป็นใครที่เราเคยไม่ชอบรึเปล่า ความเป็นเด็กในวัยที่เราเป็นผู้ใหญ่แล้วคืออะไรกันแน่ เราสูญเสียความเป็นเด็กไปแล้วหรือยัง ในโลกที่โหดร้ายเราจะยังไร้เดียงสาได้อยู่ไหม ทุกวันนี้ถึงเราจะต้องเป็นผู้ใหญ่ ทำตัวแบบผู้ใหญ่ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะยังรักษาหรือกู้คืนความสดใสแบบเด็กๆ กลับมาไม่ได้ เพราะการเป็นผู้ใหญ่และความเป็นเด็กเป็นสิ่งที่ซับซ้อนและไม่ได้ถูกกำกับโดยอายุ
The MATTER เลยอยากชวนมาขบคิดเรื่องความซับซ้อนของการเป็นเด็กในตอนที่เราผู้ใหญ่แล้วจากนักคิดนักเขียน 10 คน เผื่อว่าเราจะได้กลับไปสู่วัยและการเป็นเด็กอีกครั้งในโลกที่บังคับให้เราเติบโตอยู่ตลอดใบนี้
“Childhood is the kingdom where nobody dies.”
“ความเป็นเด็กคือดินแดนที่ไม่มีใครตาย”
— Edna St. Vincent Millay
“When childhood dies, its corpses are called adults.”
“เมื่อความเป็นเด็กตายลง ศพของมันเรียกว่าผู้ใหญ่”
— Brian W. Aldiss
“When we are children we seldom think of the future. This innocence leaves us free to enjoy ourselves as few adults can. The day we fret about the future is the day we leave our childhood behind.”
“ตอนที่ยังเด็ก เราแทบไม่ได้คำนึงถึงอนาคต ความไร้เดียงสาปล่อยให้เราสนุกอย่างที่ผู้ใหญ่น้อยคนจะทำได้ ในวันที่เราต้องคอยกังวลกับอนาคต วันนั้นแหละคือวันที่เราทิ้งความเป็นเด็กของเราไว้ข้างหลัง”
— Patrick Rothfuss
“People never grow up, they just learn how to act in public.”
“คนเราไม่เคยเติบโตขึ้นหรอก เราแค่เรียนรู้ที่จะแสดงออกในที่สาธารณะ”
— Bryan White
“Men do not quit playing because they grow old; they grow old because they quit playing.”
“คนเราไม่ได้เลิกเล่นเพราะเราแก่ตัวลง แต่เราแก่ลงเพราะเราเลิกเล่น”
— Oliver Wendell Holmes Sr.
“To grow up is to wonder about things; to be grown up is to slowly forget the things you wondered about as a child.”
“การเติบโตคือการที่เราสงสัยในสิ่งต่างๆ การกลายเป็นผู้ใหญ่คือการที่เราค่อยๆ ลืมในสิ่งที่เราเคยสงสัยในตอนที่เราเป็นเด็ก”
— Henning Mankell
“Childhood is the one story that stands by itself in every soul.”
“ความเป็นเด็กคือเรื่องราวหนึ่งที่อยู่ได้ด้วยตัวเองในทุกๆ จิตวิญญาณ”
— Ivan Doig
“Childhood is the most valuable thing that’s taken away from you in life, if you think about it.”
“ความเป็นเด็กคือสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตที่เราจะถูกพรากไป ถ้าเราครุ่นคิดถึงมัน”
— Heather O’Neill
“It was a sign of growing up, when the dark made no more difference to you than the day.”
“สัญญาณของการเติบโตคือ เมื่อความมืดมิดส่งผลกับเราไม่ต่างกัน ทั้งกลางวันและกลางคืน”
— Roddy Doyle
