ชีวิตคนเรานั้น บางทีก็เต็มไปด้วยความเร่งรีบ แต่รถก็ติดเสียเหลือเกิน ยังไม่นับวันที่ตื่นสายอีกนะ หลายๆ คนจึงเลือกที่จะพึ่งพี่วินมอเตอร์ไซค์ เพื่อให้ไปสู่ที่หมายได้อย่างรวดเร็วที่สุด หรือเพื่อเดินทางระยะสั้นก็ดี กลายเป็นกิจวัตรประจำวันที่ดูจะเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว ก็น่าคิดเหมือนกัน ว่าแต่ละคนจะเคยมีโมเมนต์ตลกๆ กับการขึ้นวินมอเตอร์ไซค์บ้างไหมนะ?
The MATTER ได้ออกไปพูดคุยกับเหล่าผู้โดยสาร รับฟังโมเมนต์ฮาๆ ที่แต่ละคนเคยมีกับพี่วินมอเตอร์ไซค์ ที่ไม่ว่ายังไง๊ ยังไงก็ลืมไม่ลง ลองไปดูกันได้เลย!
อัฐภิญญา ศิริเบญจวรรณ (ไบเบิล)
อาชีพ: นักศึกษา
ด้วยความที่เป็นคนชอบสังเกต เห็นเบอร์อยู่ที่เสื้อด้านหลังพี่คนขับ โทรศัพท์ก็อยู่ในมือ เลยลองโทรไปดู โดยที่ไม่รู้ว่านั่นแหละเบอร์ของพี่เขาเอง พอสายติดเราก็คุยเลย แบบสวัสดีค่ะ ที่ไหนคะ ทางนู้นก็บอกว่าวินมอเตอร์ไซค์ประจำซอย….. ครับ เราก็เอ้อถ้าหนูจะโทรเรียกมารับอะไรแบบนี้ได้ไหมคะ เขาก็บอกว่าได้ แต่ตลอดที่คุยรู้สึกได้เลยว่าเสียงรบกวนเยอะมาก ต้องแบบโทษนะคะไม่ได้ยินตลอด ทางนู้นก็ดูจะไม่ค่อยได้ยินเราเหมือนกัน พอรถติดถึงได้กระจ่างว่าเราคุยกับคนที่อยู่ใกล้แค่เอื้อม คือขำกันทั้งคู่
ธฤษณุ ตรีแสงรัตน์ (ฮาร์ท)
อาชีพ: วิทยากรอิสระ
นั่งวินมอเตอร์ไซค์เป็นประจำอยู่แล้ว เจอมาเยอะมาก แต่เด็ดสุดคือครั้งหนึ่งเราก็นั่งซ้อนท้ายปกติ แต่รู้สึกว่าคนขับร้องไห้สะอึกสะอื้นตลอดทาง พอถึงที่หมายลงไปจ่ายเงิน คนขับก็บอกว่าอกหักมา ไปดื่มเป็นเพื่อนกันหน่อย เราเลยไปกับเขา นั่งรับฟัง ปรับทุกข์กัน ตอนจะกลับเขาขอให้เราขับไปส่งที่บ้านหน่อย เพราะเราไม่ได้ดื่ม ถึงบ้านเขาก็ขอบคุณเราแล้วยังจ่ายค่าแท็กซี่ให้เรากลับบ้านด้วย งงมากๆ แต่ก็สีสันชีวิตสุดๆ
นวินดา บุญส่งประเสริฐ (วินนี่)
อาชีพ: นักศึกษา
ตอนนั้นไปดูคอนเสิร์ตแต่ขาเจ็บอยู่ ต้องใช้ไม้เท้าช่วยพยุงเดิน ก็ฝืนอะเนอะ อยากดู ทีนี้พอไปถึงคอนเสิร์ต จากที่จอดเดินไปที่จัดคือไกลมากๆ นี่ก็ขาเจ็บ เดินไม่ค่อยจะได้ พี่มอเตอร์ไซค์วินขับผ่านมาเจอ เขาก็บอกว่าเดี๋ยวไปส่งให้ไหม สงสาร เลยขึ้นไป ด้วยความที่มีไม้เท้าด้วย เราซึ่งเป็นคนที่ไม่ค่อยได้ขึ้นมอเตอร์ไซค์ก็เลยไม่รู้จะเอาไม้เท้าไว้ที่ไหน ก็เอาเสียบไว้ระหว่างเรากับคนขับนั่นแหละ แต่พอถนนมันเป็นเนิน ไม้เท้าเราก็หลุดมือไปฟาดหัวพี่วินเขาหลายรอบมาก เราก็ขอโทษ เขาก็ขำใหญ่เลย สุดท้ายไม่คิดค่าโดยสารด้วย
นภัสนันท์ ภิวัฒน์วงศ์กนก (มิว)
อาชีพ: Event Organizer
วันนั้นจำได้ว่าต้องรีบไปทำงาน เลยนั่งวินมอเตอร์ไซค์ไป ระหว่างทางก็เหมือนจะปกตินะ แต่คราวนี้พี่เขาขับพาไปซอยลัด จู่ๆ ก็มีหมาตัวใหญ่มากออกมาวิ่งไล่ น่ากลัวมาก สิ่งที่พี่คนขับทำคือจอดรถแล้ววิ่งลงไปไล่หมาให้เรา เราก็นั่งรออยู่บนรถ กลัวก็กลัว ขำก็ขำ คือไม่คิดว่าเขาจะถึงกับจอดลงไปไล่ ทำสำเร็จด้วยนะ แล้วเขาก็ขึ้นมาขับต่อแบบไม่พูดอะไรเลย
สุวัจชัย คงเจริญกิจกุล (ไกด์)
อาชีพ: ธุรกิจส่วนตัว
คนขับวินชวนคุยนี่เจอประจำ แต่มีรอบหนึ่งเจอคนขับบ่นแฟนให้ฟัง บ่นว่าชอบใช้ไปซักผ้า ถูบ้าน ทำงานมาเหนื่อยๆ เราก็ได้ยินไม่ค่อยชัดเพราะลมมันตี ทำได้แค่รับรู้และให้กำลังใจเขา บ่นตลอดทางเลย รถติดก็บ่นแบบใส่อารมณ์เต็มมาก จนรถรอบข้างตกใจคิดว่าเราทะเลาะกับคนขับ คืออายก็อาย ตลกก็ตลก แต่ถ้าหลุดขำออกไปคนขับน่าจะโกรธน่ะสิ
นราวิชญ์ พรมโส (ฟิว)
อาชีพ: บริกรโรงแรม
วันนั้นรีบมาก รีบสุดๆ เรียกวินมอเตอร์ไซค์อย่างไวเลย ทีนี้ก็นั่งซ้อนไปเรื่อยๆ ผ่านไปสักแปปเราก็รู้สึกละว่าทางนี้มันไม่ใช่ สรุปพี่วินหลงจ้า นี่ต้องไปขับแทน ให้พี่วินซ้อนท้าย ไม่คิดว่าจะมาโดนกับตัวเอง แต่ก็คิดซะว่าดีกว่าหลงทางจนไปทำงานไม่ทัน จำไม่ลืมเลย
