ผมหยิบหนังสือปกหวานเล่มนี้จากชั้นหนังสือในห้างสรรพสินค้าแถวบ้านอย่างคาดหวังว่าจะได้อ่านเรื่องราวหวานๆ ให้พอได้อมยิ้ม ใช้เวลาเพียงไม่นานก็อ่านจนจบเล่ม ไม่เพียงแค่ความคาดหวังลอยๆ จะได้รับการเติมเต็ม แต่อย่างไม่คาดคิด ผมพบว่าตัวเองตกหลุมรักหนังสือเล่มนี้จนถอนตัวไม่ขึ้นเลยครับ
หันมาทางนี้เถอะนะ, โมโมเสะเป็นหนังสือรวมเรื่องสั้นโดยนักเขียนชาวญี่ปุ่นนาม เออิจิ นาคาตะ หรือที่หลายๆ คนอาจคุ้นเคยกับนามปากกาของเขาที่ชื่อ ‘โอตสึอิจิ’ จากนิยายเรื่อง Goth ของเขา ที่ต่อมาถูกดัดแปลงเป็นมังงะ และภาพยนตร์นั่นล่ะครับ ซึ่งชื่อของหนังสือเล่มนี้ก็หยิบมาจากชื่อของเรื่องสั้นหนึ่งในเล่มที่กลายไปเป็นภาพยนตร์ในปี 2014
เล่าอย่างคร่าวๆ หนังสือความยาวสองร้อยกว่าหน้าเล่มนี้ประกอบด้วยเรื่องสั้น 4 เรื่องด้วยกัน คือ ‘หันมาทางนี้เถอะนะ, โมโมเสะ’ ‘ระลอกคลื่นริมฝั่ง’ ‘เสียงของเขาในไร่กะหล่ำปลี’ และ ‘การก้าวผ่านของโคอุเมะ’ ซึ่งเรื่องสั้นทั้งสี่ก็คล้ายว่าจะแยกขาดจากกัน (ผมใช้คำว่า ‘คล้าย’ เพราะมันมีรายละเอียดเล็กๆ ของการอ้างอิงระหว่างกันในเรื่องสั้นบางเรื่องอยู่ครับ แต่ถึงจะอย่างนั้นมันก็ไม่ได้เป็นเรื่องสั้นที่สอดคล้องและส่งผลกระทบถึงกันอย่างชัดเหมือน Revenge รวมเรื่องสั้นปกชมพูของ โยโกะ โอกาวะ ที่คุณผู้อ่านน่าจะคุ้ยเคยกันดี) และต่างก็มีความโดดเด่นของตัวเอง เพียงแต่จุดร่วมหนึ่งที่ปรากฏชัดในเรื่องสั้นทั้งสี่ คือ รสชาติที่เจือไว้ทั้งความหวานแต่พออ่อน ความขมกำลังดี แต่งกลิ่นด้วยอารมณ์เหงาที่ไม่มากเกินไป ซึ่งชวนให้ใครที่อาจเบื่อๆ กับนิยายเหงาๆ หลงไหลมากกว่าจะถอยจาก
เรื่องสั้นทั้งสี่เล่าผ่านตัวละครที่ล้วนแต่อยู่ในวัยมัธยม ที่หัวใจของพวกเขาต่างก็ว้าวุ่นกับความรักที่เพิ่งได้เริ่มสัมผัส และกำลังเบ่งบ่าน ตัวเอกใน ‘หันมาทางนี้เถอะนะ, โมโมเสะ’ คือเด็กหนุ่มจืดๆ ที่ตัวตนของเขาอ่อนชายิ่งกว่าฝุ่นควัน แต่อยู่มาวันหนึ่งก็ดันได้มาคบกับหญิงสาวหน้าตาจิ้มลิ้มที่ทั้งชีวิตเขาไม่เคยคิดฝันถึง ‘ระลอกคลื่นริมฝั่ง’ เล่าเรื่องของหญิงสาวผู้หลับไหลไปหลายปี หากอยู่มาวันหนึ่ง เธอก็ลุกตื่นขึ้นอย่างงุนงง แถมยิ่งจะทวีความสับสนเมื่อพบว่าโลกรอบตัวเธอได้เปลี่ยนแปลงไปชนิดหน้ามือเป็นหลังมือ เธอพบว่าตัวตนของเธอซึ่งยังจับเจ่าอยู่กับโลกในอดีตที่ผ่านเลย ได้กลายเป็นอุปสรรคต่อการดำเนินชีวิตในแต่ละวัน
‘เสียงของเขาในไร่กะหล่ำปลี’ บอกเล่าชีวิตของเด็กสาวที่บังเอิญไปล่วงรู้ความลับของอาจารย์หนุ่มในโรงเรียนเข้า ความลับที่เขาพยายามปิดบังไว้อย่างลำบากใจ ความลับที่ส่งผลให้หัวใจของเด็กสาวเต้นระส่ำโครมคราม ส่วน ‘การก้าวผ่านของโคอุเมะ’ คือเรื่องสั้นที่ถ่ายทอดความกระอักกระอ่วนของเด็กหญิงมัธยมปลาย และจิตใจอันว้าวุ่นไม่วางใจ และความหวาดหวั่นว่าเพื่อนๆ และผู้คนรอบตัวจะจ้องมองเธอด้วยสายตาที่ต่างไปหากพวกเขาได้เห็นตัวตนที่แท้จริงของเธอ
หันมาทางนี้เถอะนะ, โมโมเสะ คือรวมเรื่องสั้นที่แยกย่อยความรักวัยรุ่นในรูปแบบต่างๆ ที่คอวรรณกรรมหรือการ์ตูนญี่ปุ่นย่อมจะคุ้นเคยกันดีอยู่แล้ว อย่างความชอบที่เกิดขึ้นเองอย่างไม่ตั้งใจ ความรักที่อาจารย์คนหนึ่งอาจมีต่อลูกศิษย์ ความหลงไหลอย่างเพ้อฝันของเด็กสาว หรืออาการแอบปลื้มเพื่อนร่วมห้องที่ไม่รู้จะไปบอกกับใครดี แน่นอนครับ ความรักในลักษณะไม่ใช่เรื่องราวแปลกใหม่แต่อย่างใด แต่ หันมาทางนี้เถอะนะ, โมโมเสะ กลับถ่ายทอดความไม่แปลกใหม่เหล่านี้ได้อย่างเปี่ยมล้นด้วยเสน่ห์ ผ่านตัวละครที่ล้วนสัมผัสได้ถึงเลือดเนื้อ จิตใจ และชีวิตชีวา ผมหลงรักทุกตัวละครในเรื่องสั้นทั้งสี่ ชื่นชอบอย่างที่อยากจะหลงเชื่อเสียด้วยซ้ำว่าพวกเขาต่างก็มีชีวิตอยู่จริง และกำลังดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบเดียวกับผม
เออิจิ นาคาตะ เก่งกาจในการสร้างตัวละครซึ่งเปี่ยมล้นในเอกลักษณ์ และล้วนแต่แตกต่างในตัวตนที่เป็น
เขาซื่อสัตย์กับมนุษย์ซึ่งรังสรรค์ขึ้นจากปลายปากกาในแง่ที่ว่า ตัวละครต่างก็ดำเนินไปอย่างน่าเชื่อถือ ว่าพวกเขาทุกคนไม่ได้ประสบความสำเร็จ หรือพบกับความล้มเหลวจนเหมือนว่านักเขียนจะแกล้งกัน แต่พวกเขาล้วนเป็นมนุษย์อย่างที่เราคุ้นเคยกัน มนุษย์ที่ไม่ใช่ทุกชั่วขณะของชีวิตจะต้องพบบทเรียนให้ได้เรียนรู้เสมอไป พูดอีกอย่างคือ แม้ว่า หันมาทางนี้เถอะนะ, โมโมเสะ จะเป็นเรื่องสั้นที่เจือด้วยกลิ่นอายแบบนิยาย coming of age แต่การก้าวพ้นวัยที่เกิดขึ้นในเรื่องนี้ก็ไม่ใช่จะให้บทเรียนชีวิตอย่างชัดเจน ตรงไปตรงมา สร้างรอยแผล หรือความทรงจำที่จะยึดติดอยู่กับตัวละครตลอดไป หากเป็นชั่วขณะหนึ่งของชีวิตที่พวกเขาเผอิญได้พานพบ ได้ประสบ และนึกจดจำขึ้นมาได้เพียงเท่านั้น
หันมาทางนี้เถอะนะ, โมโมเสะบอกเล่าเรื่องราวของมนุษย์ธรรมดาสามัญ หากเสน่ห์ของมันคือความง่ายที่จะสวมทับตัวตนของเรากับตัวละครต่างๆ เหล่านี้ นั่นเพราะเราไม่ได้รู้สึกว่าเรื่องสั้นที่ได้อ่านเป็นอะไรที่ห่างไกล แต่เป็นเรื่องราวที่อาจเกิดขึ้นได้แม้แต่กับชีวิตเราเอง (แต่แน่นอนว่าเรื่องเหล่านี้มันเกิดที่ญี่ปุ่นนะครับ)
ผมไม่อยากจะบอกอะไรให้มากนัก เพราะเท่าที่เล่ามาทั้งหมดกลั่นจากความพยายามที่จะเปิดเผยเรื่องราวของหนังสือเล่มนี้ให้น้อยที่สุด เอาเป็นว่าสำหรับใครที่กำลังมองหาเรื่องสั้นน้ำดีที่อ่านง่าย แต่เปี่ยมล้นด้วยชีวิตจิตใจ หันมาทางนี้เถอะ, โมโมเสะ คือรวมเรื่องสั้นที่ผมไม่อยากให้มองข้ามกันครับ