ในวาระรำลึกเหตุการณ์ 6 ตุลาคม 2519 ที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์ ตลอดทั้งวันนี้ นอกเหนือจากเสียงผู้เคยอยู่ร่วมในวันเกิดเหตุที่น่าสนใจแล้ว การถอดบทเรียนสู่อนาคตก็สำคัญไม่ต่างกัน อย่างในกิจกรรม ’46 ปีกับเสียงที่ไม่เคยได้ยิน’ เพื่อสร้างความเท่าเทียมในประเด็นความหลากหลายทางเพศ
สำหรับกิจกรรมนี้ เกิดขึ้นจากความร่วมมือของ สามกลุ่ม คือ สิงห์แดงเฟมินิสต์คลับ เฟมินิสต์แห่งคณะนิติศาสตร์ สังวิทเฟมินิสต์คลับ ที่ต้องการเล่าตั้งแต่อดีต-ปัจจุบัน-อนาคต ผ่านบทบาทของผู้หญิง ที่มีมากกว่าการเป็นเหยื่อความรุนแรง
#เหยื่อความรุนแรง
ชื่อ ‘สุชีลา ตันชัย’ คือหนึ่งในแกนนำนักศึกษาหญิง ที่สนับสนุนสิทธิสตรี และถูกคุมขังหลังเหตุการณ์สิ้นสุดอยู่เกือบ 2 ปี
อีกทั้ยังได้รับเลือกเป็นสมาชิกสภานักศึกษาจากพรรคพลังธรรม ที่มีธงชัย วนิจจะกูลเป็นประธาน
“ยังมีชื่อคนอื่นๆ ที่อาจถูกหลงลืม ไม่ได้รับการฉายแสงเท่าที่ควรจะเป็น ในวันที่ 6 ตุลาฯ ซึ่งมีผู้ถูกจับกุมหลายพันคน ในนั้นกว่า 600 คนเป็นผู้หญิง” ตัวแทนผู้จัดกิจกรรม ระบุ
#ความรุนแรงทางเพศ
นี่นับว่าเป็นประเด็นร่วมสมัย เนื่องด้วยเหตุความรุนแรงทางเพศยังคงปรากฏเหยื่ออยู่บ่อยครั้ง คล้ายกับว่าชื่อ ‘วัชรี เพชรสุ่ม’ หนึ่งในหญิงที่ถูกล่วงละเมิด จากเหตุการณ์ 6 ตุลาฯ จะไม่ถูกนำมาเรียนรู้แต่อย่างใด
แม้ว่า เอกสารชันสูตรฯ จะยังคงคลุมเครือ แต่ก็เปิดประเด็นให้ถกเถียงจนปัจจุบัน
“การขอโทษมันแสดงให้เห็นว่าคุณได้เรียนรู้ ยอมรับอาชญากรรมที่ได้ก่อ ถึงแม้บาดแผลไม่ได้หายไป แต่เพื่อไม่ให้เหตุการณ์ซ้ำรอย”
นอกจากนี้ยังมีเหตุต่อสู้ของกรรมกรหญิง เพื่อเรียกร้องสวัสดิการที่เท่าเทียม ระหว่าง พ.ศ. 2516-2519 อีกราว 1,111 ครั้ง ตามคำอ้างอิงของบันทึก 6 ตุลาฯ
“เอาประชาธิปไตยก่อน แล้วค่อยเอาความเท่าเทียมทางเพศ อาจไม่ถูกทั้งหมด 2 สิ่งนี้สามารถเดินไปด้วยกันได้”
ทั้งหมดนี้เป็นความตั้งใจจริงตัวแทนนักศึกษา มธ. ที่จัดดกิจกรรมนี้ขึ้นมา และยังหวังว่าปลุกกระแสความเท่าเทียมทางเพศให้ขยายต่อเป็นวงกว้าง เช่นผู้หญิงอีกฟากฝั่งโลกก็กำลังเรียกร้องถึงสิ่งเดียวกัน จากเหตุรุนแรงหลังหญิงชาวอิหร่าน ถูกควบคุมตัวจากการไม่สวมฮิญาบอย่างเหมาะสม
