“เขาเดือดร้อน เขาไม่อยากมาหรอกครับ แต่วันนี้เขาจำเป็นต้องมา เพราะมันเป็นการต่อสู้เฮือกสุดท้ายของเขาแล้วที่จะรักษาที่ดินของเขาไว้ได้ มันไม่มีทางอื่นแล้ว” นี่คือเสียงส่วนหนึ่งจากเกษตรกรที่เดินทางมาเพื่อชุมนุมเรียกร้องในครั้งนี้
‘ม็อบเกษตรกร’ หรือที่หลายคนคุ้นชินในชื่อ ‘ม็อบชาวนา’ กลับมาอีกครั้ง โดยในครั้งนี้เริ่มจากการชุมนุมที่บริเวณกระทรวงการคลังราวๆ 1 เดือน ก่อนจะย้ายไปบริเวณวัดเสมียนนารีราว 4-5 วัน และล่าสุด ในวันนี้ (11 สิงหาคม) ก็มีกลุ่มเกษตรกรบางส่วนเคลื่อนย้ายไปยังบริเวณธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร (ธ.ก.ส.) สำนักงานใหญ่อีกเช่นกัน
แล้วเกิดอะไรขึ้นกลับกลุ่มเกษตรกร ทำไมจึงมีการชุมนุมกัน? ในวันนี้ The MATTER จึงได้ต่อสายหา ศักดา ดวงดารา ที่ปรึกษาสหพันธ์เกษตรกรแห่งประเทศไทย ซึ่งก็คือกลุ่มเกษตรกรที่กำลังชุมนุมกันอยู่ เพื่อพูดคุยถึงสาเหตุที่หลายคนเดินทางมาชุมนุม รวมไปถึงข้อเรียกร้องของกลุ่มเกษตรกรในครั้งนี้
ก่อนอื่น ต้องขอท้าวความกลับไปก่อนว่า เมื่อวันที่ 22 มีนาคม 2565 ครม.มีมติเห็นชอบให้ช่วยเหลือเกษตรกรและชาวนากว่า 50,000 รายที่เป็นสมาชิกกองทุนฟื้นฟูและพัฒนาเกษตรกร (กฟก.) โดยมีมติให้พักหนี้ 50% แรกไว้ ส่วนอีก 50% ที่เหลือให้เกษตรกรเจรจากับเจ้าหนี้แต่ละธนาคาร ซึ่งประกอบด้วย ธ.ก.ส. ธนาคารออมสิน ธนาคารสงเคราะห์ และ SME เพื่อปรับโครงสร้างหนี้ต่อไป
ศักดาอธิบายว่า เมื่อมติ ครม.ออกมา ทางฝั่งเจ้าหนี้ ซึ่งก็คือธนาคาร ต้องมาทำสัญญากับลูกหนี้ เพื่อให้เกษตรกรชำระหนี้ครึ่งหนึ่งของเงินต้น แล้วรัฐจึงจะมาชำระในส่วนของเงินต้นที่เหลือกับดอกเบี้ยคงค้างทั้งหมดให้ ซึ่งตรงนี้ก็มีงบประมาณออกมาแล้วจะดำเนินการได้ในปี 2568 ตามข้อแนะนำของกระทรวงการคลัง
แต่ปัญหาที่เกิดขึ้น ก็คือ ธ.ก.ส.ไม่ทำสัญญาตามมติของ ครม.ดังกล่าว ทำให้กลุ่มเกษตรกรต้องออกมาเรียกร้องหาข้อตกลงตามมติ ครม.
นอกจากทาง ธ.ก.ส.จะไม่ปฏิบัติตามมติ ครม.แล้ว ก็ยังมีการฟ้องร้องดำเนินคดี นำทรัพย์สินของเกษตรกรตามรายชื่อนั้นขึ้นขายทอดตลาด จนนำมาสู่การชุมนุมเพื่อ “ขอความเป็นธรรม ขอให้ ธ.ก.ส.ดำเนินการตามมติ ครม.” ศักดากล่าว
แล้วทำไม ธ.ก.ส.ถึงไม่ทำสัญญากับเกษตรกร? ศักดาระบุว่า ทาง ธ.ก.ส.หยิบประเด็นเรื่องอายุความขึ้นมา แต่เขาก็คุยกับเลขาธิการ ครม.ในที่ประชุมเมื่อวานนี้ (10 สิงหาคม) ทางเลขาธิกาก็ชี้ว่าไม่ได้มีปัญหาอะไร “อายุความมันขาด คุณไปทำสัญญาใหม่ ก็เริ่มต้นสัญญาใหม่ มันอยู่ที่เจ้าหนี้กับลูกหนี้ยินยอมร่วมกัน” ซึ่งแน่นอนว่าทางลูกหนี้ [เกษตรกร] ยินยอมอยู่แล้ว แต่คนที่ไม่ยินยอมก็คือเจ้าหนี้ [ธ.ก.ส.]
ศักดาก็มองว่า ธ.ก.ส.ก็ไม่น่ามีเหตุผลที่จะไม่ยินยอม เพราะเกษตรกรก็จะชำระเงินให้ และทางรัฐบาลก็มีเป็นมติ ครม.ออกมาแล้วว่าจะชำระส่วนที่เหลือให้เช่นกัน ทั้งเขายังยกตัวอย่างอีกว่าธนาคารออมสิน ก็ทำสัญญากับเกษตรกรไปแล้ว จึงเกิดเป็นข้อเปรียบเทียบว่าแล้วทำไมออมสินทำได้ ทั้งๆ ที่ก็เป็นธนาคารของรัฐเเช่นเดียวกับ ธ.ก.ส.
ศักดาตั้งข้อสังเกตไว้ว่า อาจเป็นเพราะ ธ.ก.ส.จะเสียผลประโยชน์หรือเปล่า เพราะถ้าทำสัญญาดังกล่าวแล้ว ทางธนาคารก็อาจจะได้เงินช้าเกินไป “วิธีการฟ้องร้องก็จึงเป็นวิธีการที่จะได้เงินเร็ว บังคับคดีเอากับพี่น้องเกษตรกร ถ้าเกษตรกรไม่มีสตังค์จะใช้ ก็บังคับเอากับทรัพย์ที่ค้ำประกันไว้ไปขาย เอาเงินมาใช้หนี้ ซึ่งราคาที่ดินวันนี้ไม่มีลดลง มีแต่เพิ่มขึ้นทุกวันๆ”
“แต่นั่นคือที่ทำกินของเกษตรกรเขา เอาไปขายแล้วเขาจะอยู่กันอย่างไร เขาก็หมดความหวังที่จะอยู่ เขาก็ไม่ได้เรียนหนังสืออะไร อาชีพของเขาก็คือเกษตรกร เพราะฉะนั้นมันมีทางเดียวที่ทำได้ ก็คือทำแบบนี้ เรียกร้องขอความเป็นธรรมแค่นั้นเอง”ศักดากล่าว
เมื่อถามต่อว่าแล้วตอนนี้มีการบังคับขายทอดตลาดทรัพย์สินของเกษตรกรไปแล้วหรือยัง? ศักดาก็ระบุว่า มีแล้ว สิ่งที่ถูกขายทอดตลาดไป ก็มีทั้งทรัพย์สิน อุปกรณ์ในการหาเลี้ยงชีพ รวมไปถึงที่ดินในการเพาะปลูก เช่นวันนี้ก็มีที่ดินในราชบุรีที่เอาไปขายแล้วก็มีคนซื้อแล้ว และยังไม่หมดเพียงเท่านั้น เพราะในฉะเชิงเทราก็มีที่ดินของเกษตรกรอีก 2 รายที่กำลังเอาขึ้นขาย แต่ยังไม่มีคนซื้อ
ศักดากล่าวต่อว่า ที่ผ่านมามักจะเป็นการเผยแพร่ข้อมูลจากฝั่งของเจ้าหน้าฝ่ายเดียว ทำให้ภาพของเกษตรกรเหมือนคนที่จ้องจะเบี้ยวหนี้ ซึ่งเรื่องจริงๆ มันไม่ใช่อย่างนั้น เพราะวันนี้เกษตรกรบางคนกู้มาเพียง 2-3 แสน แต่ดอกเบี้ยก็สะสมมาเรื่อยๆ จนวันนี้หลายคนมีหนี้หลักล้านแล้ว
“เขาไม่ไหวหรอกครับ เขาทำกินไม่ไหว…ดูอายุคนที่มาชุมนุมสิครับ ลูกหนี้ทั้งหลาย [อายุเฉลี่ย] 60-70 ปีขึ้นทั้งนั้น มันน่าจะเป็นการต่อสู้ครั้งสุดท้ายของเขาแล้ว จะไปจะอยู่ก็ครั้งนี้แหละครับ” ศักดากล่าวทิ้งท้าย
อ้างอิงจาก
