แม้มีเพียงชื่อเดียวในนาม เดวิด โบวี่ (David Bowie) แต่สอดแทรกไว้หลากหลายตัวตน ทุกช่วงเวลาในชีวิตร็อคสตาร์ สนุกสนานไปกับการทดลอง เปี่ยมด้วยความท้าทาย และการสร้างตัวตนขึ้นใหม่อย่างไม่สิ้นสุด
ชีวิตของเขาวนเวียนอยู่กับสารเสพติดอยู่เสมอ จนมันเริ่มกลืนกินชีวิต ทวีความรุนแรงของผลข้างเคียง เขาจึงตัดสินใจตัดขาดกับอบายมุขเหล่านั้น
เราไม่ได้เล่าถึงชีวิตบ้าระห่ำในช่วงเวลาร็อคสตาร์ แต่จะพูดถึงบั้นปลายชีวิตในช่วงที่เขาละทิ้งชีวิตเดิม หันมาใช้ชีวิตแบบใหม่ โฟกัสและแสดงออกถึงตัวตนธรรมดาของเขามากขึ้น
ไม่ว่าเราจะรัก Ziggy Stardust, Spiders from Mars หรือตัวตนอื่นๆ แต่อาจปฏิเสธได้ยากว่า ตัวตนในอัลบั้ม Blackstar ปี 2016 เป็นช่วงเวลาสุดท้ายที่น่าจดจำในฐานะศิลปินคนหนึ่ง
โบวี่หนีไปอยู่เบอร์ลินในช่วงปลายยุค 70 หนีห่างจากไลฟ์สไตล์แบบเดิมที่เคยมี หันมาใช้ชีวิตเรียบง่าย ปั่นจักรยานไปสตูดิโอ กินอาหารเช้า เริ่มทำงานเพลงอย่างมีสมาธิ แม้ในช่วงแรกของการเลิกสารเสพติดจะไม่ใช่เรื่องง่าย แต่เขาก็เขาเริ่มต้นใหม่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เมื่อผ่านมาได้แล้ว สิ่งสำคัญที่เขายึดถือในทุกวันคือการตื่นเช้ามาดื่มด่ำกับแสงแรกของวันในทุกๆ 6 โมงเช้า ไม่ว่าจะเข้านอนเวลาไหนก็มักจะตื่นในเวลานี้อยู่เสมอ
กิจวัตรนี้ไม่ใช่แค่ความเคยชิน หรือเป็นเรื่องของวินัยอันเคร่งครัด แต่เป็นเรื่องทางใจที่เขาค้นพบ ในตอนที่ใช้ชีวิตสุดเหวี่ยง ตั้งแต่ช่วงพลบค่ำลากยาวมาถึงเช้าอีกวัน มันเหมือนกับชีวิตอยู่ในเงามืดตลอดเวลา เขาจึงชื่นชอบการได้ใช้ชีวิตและสร้างสรรค์ผลงานในช่วงแสงอาทิตย์สาดส่องมากกว่า
ผลผลิตจากช่วงเวลาเหล่านี้ คือเพลง Heroes เพลงที่พูดถึงการเป็นวีรบุรุษของชีวิตธรรมดาๆ แม้เพียงสักวันเดียวก็ยังดี และแฟนๆ ยังขับขานจนถึงวันนี้
อ้างอิงจาก
https://youtu.be/SNZ6qCbwHlM?si=XF3I0ZgFNdUe6M2C
