งานศึกษาล่าสุดตีพิมพ์ในวารสารวิชาการทางจักษุวิทยา เสนอว่า เลโอนาร์โด ดาวินชี อาจจะมีอาการตาเหล่ชนิดหายาก และด้วยความผิดปกติทางสายนี้ส่งผลให้งานของดาวินชี มีมิติแตกต่างจากคนอื่น
อันนี้ก็เป็นข้อเสนอจาก Christopher W. Tyler นักวิชาการทางด้านประสาทวิทยาและการมองเห็น ตีพิมพ์เผยแพร่ในวารสาร JAMA Ophthalmology ฉบับเดือนตุลาคมที่ผ่านมา ข้อเสนอของแกบอกว่า ดาวินชีน่าจะมีความผิดปกติทางสายตาแบบ exotropic strabismus หรือที่เราเรียกว่าเป็นตาเข (walleyed) อาการตาเขนี้ทำให้ดาวินชีมองเห็นโลกในลักษณะแบนกว่า และการเห็นโลกแบนๆ นี้ใกล้เคียงกับการเห็นโลกจริงที่เสมือนอยู่บนผืนผ้าใบ จากความผิดปกติที่อาจจะโดนล้อ ก็อาจจะกลายเป็นพลังที่ให้การทำงานจิตรกรรมของดาวินชีพิเศษกว่าคนอื่น
จากสมมติฐาน คุณ Christopher นักวิชาการผู้ศึกษางานของดาวินชีมากว่า 20 ปีพิสูจน์ข้อเสนอโดยนอกจากการวิเคราะห์ผลงานแล้ว ยังเอารูปปั้นและภาพที่เชื่อว่าสะท้อนจากดาวินชี (นักวิชาการเชื่อว่างานส่วนใหญ่ดาวินชีสร้างโดยสะท้อนจากตัวเอง) เองมาวิเคราะห์คณิตศาสตร์ ผลการวิเคราะห์พบว่า ดาวินชีมักถูกวาดหรือปั้นโดยมีลักษณะอาการตาเขที่ -10.3 องศา เป็นส่วนใหญ่
นักวิชาการเสนอว่า อาการตาเขมักจะถูกมองในแง่ลบ ถูกล้อเลียนว่าเป็นลักษณะด้อยและเป็นภาพของคนที่ดูไม่ค่อยฉลาด แต่ในทางกลับกัน เป็นไปได้ว่าฉัจฉริยะเช่นดาวินชีก็มีอาการตาเข แถมยังใช้เป็นส่วนหนึ่งของความยิ่งใหญ่ของตัวเองไปอีก
นอกจากดาวินชีแล้ว ยังมีศิลปินคนสำคัญอีกหลายคนที่นักวิชาการเสนอว่ามีอาการตาเหล่อีกหลายคน เช่น Rembrandt, Edgar Degas และ Pablo Picasso
อ้างอิงข้อมูลจาก
