ตามปกติการก่อม็อบมักจะดูวุ่นวาย ไม่น่าเข้าใกล้ ไปจนถึง รุนแรง น่าหวาดกลัว ความคิดนั้นจะเปลี่ยนไป เมื่อได้พบกับเกม Anarcute
มองดูสิ่งสุดคาวาอี้ตรงนั้นสิ
เกมที่ว่านี้เป็นผลงานจาก กลุ่ม Anarteam นักเรียนสายเกมจากฝรั่งเศส 5 คน เดิมทีพวกเขาอยากทำเกมฝูงซอมบี้ถล่มโลก แต่เมื่อทีมเป็นชาวฝรั่งเศส ประเทศที่ก่อม็อบประท้วงบ่อยที่สุดในโลกประเทศหนึ่ง พวกเขาก็คิดขึ้นมาได้ว่า งั้นก็ทำเกมเกี่ยวกับม็อบที่เห็นประจำไปซะเลย แล้วจะทำทั้งที ทำไมต้องทำม็อบให้มืดมน ทีมสร้างเกมเลยพลิกมุมมอง จับเอาเหล่าสมาชิกม็อบเหล่านี้ใส่หน้ากากสัตว์น้อยคาวาอี้ (ทีมสร้างเกมใช้คำนี้ทับศัพท์เลยนะ) เพื่อลดความไม่น่าเข้าใกล้ลงไปเสีย
รายการข่าวที่อวยท่านผู้นำ… คุ้นๆ เนอะ
Anarcute เกิดขึ้นในโลกที่มีบริษัทชั่วร้ายแห่งหนึ่งพยายามทำความเข้าใจกับประชาชนว่า การถูกควบคุมนั้นเป็นเรื่องที่ดี พวกเขาได้สนับสนุนให้เหล่าผู้ตรวจการที่ถูกล้างสมองใช้กำลังกับเหล่าผู้คัดค้าน ไหนข่าวยังจะนำเสนอแต่เรื่องเข้าข้างบริษัทแบบสุดขีดอีก สถานการณ์คุ้นเคยแต่ชวนคับใจแบบนี้ คงไม่ใช่ทุกคนที่จะอดทนไหว จุดนี้เอง เหล่าผู้ประท้วงหน้าสัตว์ (เอ่อ … เขาบอกว่าเป็นมนุษย์นะ ถึงหน้ากากมันจะกระพริบตาได้ก็เถอะ) จึงต้องออกมาเคลื่อนไหวเพื่อเรียกร้องสิทธิ์ของพวกตนโดยการเอากลุ่มคนไปต้านกันตรงๆ ในประเทศต่างๆ นั่นเอง
ม็อบแมวที่แท้จริง
ตอนแรก แม็ท ก็คิดนะ เอ้ย The MATTER ก็สงสัยนะว่า ให้ควบคุมม็อบทั้งม็อบเนี่ย เกมมันจะเล่นซับซ้อนระดับต้องหาเงินทุนท่อน้ำเลี้ยงเลยไหม ต้องมีตั้งแคมป์บนถนนอะไรแบบนี้เลยป่าว แล้วเราก็พบว่า เกมไม่ได้ออกแบบมาในรูปแบบวางแผนที่ซับซ้อน แต่เป็นเกมแอคชั่นผสมวางแผนที่ผู้เล่นต้องควบคุมม็อบทั้งกอง เริ่มตั้งแต่กลุ่มคน 5 คน ไปจนถึงม็อบจำนวนคนเกือบ 100 ที่สามารถสร้างความวุ่นวายได้อย่างดุเดือด
ส่วนการควบคุมเกมก็ไม่ได้ทำให้ยากเย็นนัก แนะนำให้ใช้จอยจะได้อรรถรสกว่า แต่ลองเล่นด้วยคีย์บอร์ด + เมาส์ ก็ถือว่าการควบคุมง่าย ไม่ยุ่งยาก เพราะใช้ปุ่ม WASD ในการเดินนำม็อบ ร่วมกับใช้เมาส์เพื่อกำหนดเป้าหมาย ช่วงแรกๆ เกมจะอนุญาตให้ผู้เล่นสามารถต่อยตีกับปาของแบบง่ายๆ ก่อน แต่เมื่อเกมดำเนินไป มวลมหาประชาชนของผู้เล่นจะสามารถหยิบรถมาปา (พิมพ์ถูกแล้ว) / กระทืบเท้าลงพื้นสร้างคลื่นสั่นสะเทือนทำให้ตำรวจมึน / เขย่าตึกให้ถล่มเพื่อกำจัดสไนเปอร์บนยอดตึก แถมยังทำให้ซากตึกไปขวางทางตำรวจ และทักษะอื่นๆ ที่ผู้เล่นสามารถไปปลดล็อกในเกมได้
เมื่อมีคนในม็อบเยอะขึ้น ก็สามารถก่อความรุนแรงได้มากขึ้น
ถึงการเล่นจะดูเป็นการยกม็อบไปต่อสู้ด้วยคนจำนวนมากกว่า มันก็ไม่ได้แปลว่าเกมจะไม่ได้มีความซับซ้อน เพราะมากคนก็ยิ่งมากความ เมื่อม็อบเราใหญ่โตขึ้น การควบคุมก็จะยุ่งยากขึ้น เดินไปก็มีหางแถวหัวแถวขึ้น เป็นจุดที่ผู้เล่นต้องใส่ใจและสร้างความหงุดหงิดเมื่อเราสั่งการแล้วเหมือนมีม็อบแค่ครึ่งเดียวยอมทำตามคำสั่งเรา… ซึ่งเราไม่แน่ใจนักว่า เป็นความตั้งใจของทีมพัฒนาที่ต้องการให้เข้าใจความเป็นผู้นำม็อบแล้วไม่สามารถคุมพวกห้าวเป้งหลุดกรอบอะไรแบบนั้นหรือไม่นะ
อีกส่วนหนึ่งคือภารกิจในเกมก็ไม่ได้มีแค่การยกม็อบไปตีเป้าหมายแล้วจบเสมอไป เกมยังมีภารกิจที่ตั้งใจให้ผู้เล่นเกมต้องลอบทำ มีบอสออกมาให้มวลชนต้องรวมพลังและใช้ความคิดในการเอาชนะศึกประกาศสิทธิ์ของพวกเขาเอง ซึ่งทั้งสองส่วนนี้ทำให้ผู้เล่นต้องคิดมากขึ้นว่าควรทำอะไรกันแน่
ยังมีรายละเอียดเล็กๆ น้อย ก็ทำให้ผู้เล่นชวนคิดอยู่พอสมควร แม้ตัวเกมจะอธิบายว่า ผู้คนในเกมพร้อมจะถล่มเมืองให้ราบแล้วสร้างมันใหม่ด้วยมือตนเอง แต่นั่นก็อาจจะเป็นการยอมรับ การเรียกร้องด้วยหมู่คนจำนวนมากและมีการใช้กำลัง ย่อมจะต้องเกิดความเสียหาย และการล้มตายของผู้คนเช่นกัน
สรุปแล้ว เกม Anarcute ไม่ได้เอาแค่ความน่ารักเข้าว่าแบบเพียวๆ แล้วก็ไม่ได้ขายความเป็นม็อบเฮโลล้วนๆ มันมีความละเมียดที่ผ่านการคิดมาแล้ว แต่ก็ยังคงความสนุกให้เราพร้อมรัวปุ่มเพื่อนำม็อบขจัดเหล่าร้ายได้อีกครั้ง แม้รอบก่อนเราจะเพิ่งปาจอยด้วยความหงุดหงิดศัตรูมาก็ตาม
อืม เล่นเกมนี้แล้วก็ชวนให้ย้อนกลับมามองสถานการณ์บ้านเราได้เหมือนกัน
Anarcute มีขายแล้วทั้งทางเว็บไซต์ทางการของเกม anarcute.com ทาง Steam และ Xbox Store
