“อยากกลับไปเป็นเด็ก เจ็บสุดก็แค่หกล้ม”
ประโยคที่ว่านี้มันจริงหรือเปล่า? เป็นเด็กจะมีเรื่องอะไรในใจนักหนา? เมื่อมีการายงานของปี 2022 ที่ชี้ให้เห็นว่าเด็กและวัยรุ่นในช่วงอายุ 3-17 ปีในสหรัฐอเมริกามีปัญหาทางสุขภาพจิต อารมณ์ การพัฒนาการ พฤติกรรม รวมไปถึงความคิดอยากทำร้ายตัวเองในกลุ่มเด็กมัธยมนั้นพุ่งสูงขึ้นมากกว่า 40% เมื่อเทียบกับปี 2019
เพราะช่วงวัยเด็กและวัยรุ่นนั้นเป็นช่วงเวลาสำคัญของพัฒนาการทางด้านร่างกายและจิตใจ ถ้าไม่สังเกตปมปัญหาที่เกิดขึ้นในใจเด็กและวัยรุ่น ก็เป็นไปได้ที่เราจะเสียเด็กที่ร่าเริงคนหนึ่ง กลายเป็นเด็กที่หมองหม่น ทั้งที่พวกเขาควรได้ใช้ชีวิตอย่างสดใส
เราจึงอยากพาทุกคนไปสำรวจใจเหล่าวัยขาโจ๋จากแก๊งโตเกียวมันจิไค ทำไมเขาถึงต้องตีกัน เขามีอะไรในใจหรือเปล่า แต่ที่แน่ใจคือความเจ็บปวดของพวกเขาไม่ใช่แค่รอยแผลคิ้วแตกแน่นอน
*บทความเปิดเผยข้อมูลของตัวละครบางส่วน
ที่ปรากฏในการ์ตูนเรื่องโตเกียวรีเวนเจอร์ ซีซั่น 2*
(เนื้อหาในบทความนี้ครอบคลุมเพียงแค่อาร์คฮาโลวีนเลือด และอาร์คศึกคืนวันคริสต์มาสเท่านั้น)
ไมกี้
ไมกี้ (ในช่วงสองอาร์คแรกของเนื้อเรื่อง) ทุกข์ใจกับการสูญเสีย ชินอิจิโร่ พี่ชายที่เป็นดั่งทุกสิ่งในชีวิตของเขา สูญเสีย บาจิ เพื่อนสนิททั้งที่ไม่สามารถเอากลับคืนมาได้แล้ว และต้องสูญเสีย คาสึโทระ เพื่อนสนิทที่เลือกจะเดินออกจากชีวิตเขาไป เมื่อสูญเสียคนสำคัญในชีวิตไปหมด เขาก็อยากจะปกป้องทุกคนที่ยังคงเหลืออยู่ไว้ให้ได้ ไม่ว่าจะต้องแลกกับอะไรก็ตาม
ไมกี้แบกความรับผิดชอบในฐานะหัวหน้าแก๊งโตเกียวมันจิไคเอาไว้ ด้วยความที่ได้รับสมญานามว่า ‘ไมกี้ไร้เทียมทาน’ ความคาดหวังทุกอย่างจึงตกมาอยู่ที่เขาโดยที่ไม่รู้ตัว เมื่อถูกคาดหวังจากคนนับร้อย การจะท้อใจ เสียใจ หรือไม่เป็นตัวของตัวเองนั้นก็คงจะให้ใครเห็นไม่ได้ โดยเฉพาะเวลาที่ไม่มีพี่ชายแล้ว เขาจึงเป็นคนที่เก็บงำความเครียดเอาไว้คนเดียว รอเพียงวันหนึ่งที่มันจะระเบิดออกมา
ดราเค่น
ดราเค่นที่เติบโตมากับไมกี้ตั้งแต่ยังเป็นเด็กประถม รู้จักกันดีกว่าใคร แต่ไม่ว่าอยู่ด้วยกันมานานแค่ไหน แต่ไมกี้แทบไม่เคยบอกเรื่องอะไรก็ตามที่เขากำลังแบกอยู่ให้ดราเค่นได้รู้เลย แม้ว่าดราเค่นจะยินดียืนอยู่เคียงข้างไมกี้ในทุกปัญหาก็ตาม
การได้อยู่ใกล้กับใครสักคน แต่ไม่สามารถรู้ได้ว่าเขาคนนั้นกำลังทุกข์ทรมานอยู่กับอะไรนั้นก็เป็นความทุกข์ของดราเค่นในฐานะเพื่อนสนิทที่สุดของไมกี้เช่นกัน เมื่อมีเรื่องอะไรบางอย่างเกิดขึ้น เขาคงหนีไม่พ้นที่จะมานั่งโทษตัวเองว่าเขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับไมกี้เลย
มิตสึยะ
ครั้งหนึ่งมิตสึยะเคยหนีออกจากบ้าน ทิ้งน้องสาววัยเตาะแตะสองคนเอาไว้ลำพัง เพราะรู้สึกไม่ชอบชีวิตของตัวเองที่เป็นอยู่ และพอรุ่งเช้าเขากลับมาที่บ้านก็โดนแม่ตียกใหญ่ แม้ว่าเขาเกลียดความเป็นจริงที่ต้องเป็นหัวหน้าครอบครัวก่อนวัยอันควรแค่ไหน แต่เขาก็หนีไปไม่ได้เลย
มิตสึยะถูกสถานการณ์ในสถานภาพทางการเงินของครอบครัวบังคับให้เติบโตก่อนวัย แทนที่พวกเขาจะได้วิ่งเล่นกับเพื่อน นอนอ่านการ์ตูน กลับต้องมารับความคาดหวังจากผู้ใหญ่ให้ทำหน้าที่เสาหลักของครอบครัวตั้งแต่อายุยังน้อย ซึ่งในความเป็นจริงการเติบโตมาอย่างไม่สมวัยนั้นสามารถสร้างเด็กที่มีความเครียดสูงและมีปัญหาสุขภาพจิตได้เลย
ฮักไค
ฮักไคที่เผชิญกับความรุนแรงในครอบครัวมาตลอด ไทจุ พี่ชายคนโตนั้นเป็นคนเจ้าอารมณ์และใช้กำลังในการแก้ปัญหา ฮักไคได้ยูซึฮะผู้เป็นพี่สาวคอยปกป้องและรับความผิดแทนตลอด กลับเอาเรื่องที่พี่สาวคอยปกป้องมาเล่าเหมือนกับเป็นเรื่องของตัวเอง แต่เขาเองก็มีเหตุผลที่ทำลงไป แม้เรื่องโกหกของเขาจะทำให้หลายคนต้องเข้าไปพัวพันด้วยจนเกิดเป็นศึกคืนวันคริสต์มาสก็ตาม
ความรุนแรงไม่ได้แค่สร้างบาดแผลบนร่างกาย แต่สร้างบาดแผลในจิตใจด้วย โดยเฉพาะเด็กที่เติบโตมากับการใช้ความรุนแรงในบ้านนั้นจะเติบโตมาด้วยความเครียด หรือสามารถมีอาการ PTSD ที่อาจติดตัวไปเป็นเวลานาน ส่วนบางคนก็เติบโตไปเป็นคนที่ใช้กำลังในการแก้ปัญหาเช่นเดียวกับที่เคยได้เห็นในวัยเด็ก
จิฟุยุ
แม้แต่คนที่ดูสดใสที่สุดอย่างจิฟุยุ ก็ต้องพบกับความสูญเสียครั้งใหญ่ไปต่อหน้าต่อตาในศึกวันฮาโลวีนเลือด ทั้งที่เขาได้เจอกับ บาจิ คนที่เขารู้สึกว่าคนนี้แหละที่เขาจะเคารพและติดตามตลอดไป คนแรกที่เขาเลือกที่จะพูดภาษาสุภาพด้วย ทั้งที่เขาเคยเป็นคนหัวแข็งไม่ยอมใครมาตลอด
ตอนนี้จิฟุยุเหลือเพียงความทรงจำที่ยังอัดแน่นอยู่ในกล่องบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปยี่ห้อเปยังที่เขากับบาจิเคยแบ่งกันกินคนละครึ่ง และสิ่งที่จะทำให้เขาก้าวต่อไปได้คือการสานต่อเจตนารมณ์เรื่องแก๊งโตเกียวมันจิไคที่บาจิเคยวางเอาไว้ เขาจึงร่วมมือกับทาเคมิจิเพื่อเปลี่ยนแปลงเรื่องราวในอนาคตให้ได้ แม้ว่าจะมันจะไม่สามารถเปลี่ยนแปลงเรื่องที่บาจิตายไปแล้วได้ก็ตาม แต่เขาก็ต้องทำใจยอมรับความจริง ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
ทาเคมิจิ
ทาเคมิจิวัยผู้ใหญ่ ในร่างเด็กมัธยมต้นนั้นแบกรับหลายสิ่งเอาไว้มากกว่าที่ทุกคนคิด การข้ามเวลาไปมาเพื่อที่เปลี่ยนแปลงอนาคต ปกป้องฮินะเอาไว้ให้ได้ก็เป็นภารกิจโหดหินมากแล้ว ระหว่างทางเขายังเจอกับเพื่อนคนสำคัญที่ต้องปกป้องอีกเช่นกัน และแม้เขาจะต้องเข้าไปพัวพันกับการชกต่อยมากแค่ไหน แต่เขาก็ไม่เคยยอมแพ้เลย
ตอนท้ายของทุกอาร์ค เราจะทาเคมิจิอยู่ในสภาพบวมปูดไปหมดจากการชกต่อย แม้เขาจะไม่เคยชกต่อยเก่งขึ้นเลย แต่เขามีสกิลที่สำคัญมากสกิลหนึ่งที่ช่วยให้อนาคตเปลี่ยนแปลงไปได้เสมอคือเขาเชื่อว่าเขาจะทำได้ ไม่ว่าจะต้องล้มอีกกี่ครั้งก็ตาม
อ้างอิงข้อมูลจาก
