วันนี้ หนุ่มสาวของเราต่างออกไปลับอาวุธ ง้างธนู สังหารเหล่ามังกรและเหล่าสิ่งมีชีวิตโบราณทั้งหลายเพื่อนำเอาเขี้ยวเล็บมาทำอาวุธ เอาเนื้อหนังมาทำชุดเกราะ ดูเหมือนว่าในปี 2018 นี้ เราก็ยังชอบทำการล่า กิจกรรมที่บรรพชนของเราต้องทำเพียงเพื่อเอาชีวิตรอด ในวินาทีที่เรายังคงสังหารเหล่าสัตว์น้อยใหญ่นั้นแม้ว่ามันจะเดินขาเป๋แล้วก็ตาม ในการล่า ฆ่า และนำเอาบางส่วนของมันมาไว้ในตัว – มาเป็นพลังของเรา – มิติการล่าอาจจะมีอะไรมากกว่าแค่การเอาตัวรอด แต่หมายถึงความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์และธรรมชาติ
เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา (26 มกราคม 2018) เป็นวันที่ Monster Hunter: World เปิดให้เล่นอย่างเป็นทางการ นับจากวันนั้น เราอาจพบว่าหนุ่มๆ หลายคนรอบตัวคุณหายหน้าหายตาไป พวกเขาไม่ได้หายไปไหน แต่กำลังเดินทางเข้าป่า สวมวิญญาณนักล่าเยี่ยงเหล่าบรรพชนของเรา การกลับมาของมอนฮันฯ ภาคนี้ถือว่าได้รับการตอบรับอย่างถล่มทลาย เพียงแค่สามวันเท่านั้น Capcom ก็ออกมาประกาศว่าขายเกมทั้งแบบแผ่นและดิจิทัลดาวโหลดไปได้กว่า 5 ล้านชุดแล้ว ส่วนบ้านเราตอนนี้ก็ประสบภาวะแผ่นเกมขาดตลาด ของหมด มีการโก่งราคาขึ้นไปหลายร้อยจนถึงหลักพันบาท
หลายคนคงได้ความสนุกของการจับอาวุธฟาดฟันเหล่าสิ่งมีชิวิตอื่นกันไปแล้ว แต่บางทีในช่วงเวลาที่น้องเดินกะเผลกแล้ว เราก็ยังลงดาบปลิดชีวิตน้องต่อไป ถ้าเรามองนอกเหนือไปจากความทารุณและรุนแรงแล้ว การล่าสัตว์เป็นสิ่งที่มนุษย์เราทำมาอย่างยาวนาน นอกจากเพื่อยังชีพแล้วการล่ายังเป็นกิจกรรมอันศักดิ์สิทธิ์ เป็นรูปแบบการมีปฏิสัมพันธ์ที่สำคัญระหว่างมนุษย์และธรรมชาติ
ภาพจาก : monsterhunterworld.com
การล่าในฐานะพิธีกรรม
เมื่อก่อนมนุษย์เราค่อนข้างถ่อมตัว ในหลายวัฒนธรรมตั้งแต่เผ่าจนถึงอารยธรรมโบราณ มนุษย์เราต่างรู้ตัวดีว่าเราเป็นสิ่งมีชีวิตเทียบกับดินแดนธรรมชาติอันยิ่งใหญ่ การฆ่าและการล่าเป็นสิ่งที่มนุษย์ต้องทำเพื่อความอยู่รอด แต่ในขณะเดียวกันก็ต้องกระทำด้วยความเคารพและความระมัดระวัง ในสมัยโบราณเช่นยุคหิน เราจึงพบเห็นภาพของชาแมน (หมอผี) ประกอบการล่าด้วย ดังนั้นการล่าจึงเป็นพิธีกรรม เป็นกิจกรรมศักดิ์สิทธิ์ที่มนุษย์มองว่าสรรพสัตว์ทั้งหลายต่างมีจิตวิญญาณอันยิ่งใหญ่อยู่
การเอาตัวรอดของเราคือเข้าไปรบกวนกระแสอันยิ่งใหญ่ของธรรมชาติ และการรบกวนนั้นเป็นเรื่องที่มนุษย์ต้องทำอย่างความระมัดระวัง และทำด้วยความเคารพ หน้าที่ของชาแมนคือสร้างความพอใจให้กับเหล่าจิตวิญญาณอันยิ่งใหญ่นั้น ในทำนองเดียวกัน ชนเผ่าอินูอิตในดินแดนยากแค้นก็มองว่า การล่าและอาหารที่ได้มาเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ หรืออย่างชนเผ่าในประเทศโรดีเชียในแอฟริกาใต้ ที่เชื่อว่าการฆ่าสัตว์บางประเภท (เช่น ช้าง) ถือเป็นการกระทำที่ร้ายแรงเท่ากับการฆ่ามนุษย์ และต้องทำพิธีกรรมพิเศษเพื่อล้างมลทิน
ในเกมมอนฮันฯ เองก็ดูจะเป็นทำนองเดียวกัน คือ สิ่งที่เราได้รับรู้และเข้าไปมีส่วนร่วม – การเข้าไปสังเกตการและไขปริศนาอันยิ่งใหญ่ของสรรพสิ่ง – เราได้เห็นสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังและยิ่งใหญ่กว่าเรา จนเราต้องรวมพลังรุมกันเป็นกลุ่มถึงจะเอาชนะได้ จักรวาลของเหล่ามังกรเป็นสิ่งที่เราควรเข้าไปมีส่วนร่วมอย่างระมัดระวังและเจียมตัว ธรรมชาติในเกมก็เป็นสิ่งที่ใหญ่โตเกินกว่าอารยธรรมของเรา
ภาพชาแมนในผนังถ้ำโบราณที่ Renegade Canyon แคลิฟอร์เนีย, ภาพจาก : Bradshaw Foundation
การล่า การฆ่า และการกิน
กิจกรรมและระบบสำคัญในมอนฮันฯ คือการล่าและเอาบางส่วนของสิ่งที่เราล่ามาใช้ เอาส่วนต่างๆ มาทำเกราะ เอาหนังมาห่ม ห่มไปทั้งชุด เรา-มนุษย์จึงดูคล้ายสิ่งมีชีวิตนั้นๆ เราใส่เกราะมังกร ได้รับพลังของมัน และดูเหมือนว่าเราได้กลายเป็นมังกรเสียเอง เราหยิบยืมพลังที่ใหญ่โตกว่าเราเข้ามาในตัวเรา
ในด้านหนึ่ง การฆ่าและการบริโภคชิ้นส่วนจึงไม่ใช่แค่กิจกรรมเพื่อยังชีพ แต่ยังเป็นส่วนหนึ่งในความคิดและวัฒนธรรมของมนุษย์เราที่มีต่อธรรมชาติ การล่าจึงเป็นทั้งการเอาตัวรอด การแสดงความเคารพ และการเติบโต เราต่างเข้มแข็งจากการบริโภคเนื้อ ทั้งยังแข็งแกร่งขึ้นด้วยหนังและเกล็ดของสิ่งมีชีวิตอื่น สิ่งที่เราสังหารและกินเข้าไปกลับกลายเป็นส่วนหนึ่งของตัวตนของเรา
ทุกวันนี้ เราทุกคนต่างก็เป็นส่วนหนื่งของการสังหารและการชำแหละสิ่งมีชีวิตอื่น มีแนวคิดที่บอกว่าในโลกสมัยใหม่ การฆ่าสัตว์เพื่อใช้ประโยชน์ถูกทำให้เป็นเรื่องของความสวยงาม เราเห็นชิ้นเนื้อไก่สวยงาม เห็นเนื้อหนังที่ถูกฟอกและขัด ลักษณะแบบนี้ทำให้เราห่างไกลจากกิจกรรมของการฆ่า ปัญหาคือ สิ่งที่เรากินและใช้กันอยู่ทุกวันนี้เป็นผลของชีวิตและเลือดเนื้อที่เราไม่ตระหนักถึง ในทางกลับ การลงมือฆ่าและล่าแบบความคิดดั้งเดิม – มือเปื้อนเลือดและการลงมือดับลมหายใจ – กลับทำให้เรารู้สึกถึงคุณค่าและรู้สึกเคารพสิ่งที่เรากินและนุ่งห่มอยู่
ภาพจาก : ComicBook.com
มอนฮันฯ จึงอาจเป็นการเรียกคืนสัมผัสของการได้กลับไปล่า นอกจากความรู้สึกเมามันในการกดคอมโบแล้ว การได้ออกล่าและทำเกราะอาจเป็นการตอบสนองความรู้สึกของการเป็นนักล่าที่เคารพความเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติ ได้กลับไปเรียนรู้และเติบโตจากสิ่งที่เราเข้าไปมีปฏิสัมพันธ์ด้วย
สำหรับวันนี้ นักล่าทั้งหลายก็ขอให้เตรียมโพชั่นและหินลับมีดให้พร้อม …อย่าลืมนอนบ้างล่ะ
อ้างอิงข้อมูลจาก
