“ยังไงฝากพี่ทรายดูน้องด้วยนะ”
คุณผู้อ่านคิดว่า ‘น้อง’ ในที่นี้ คือสรรพนามแทนใครคะ?
ก.น้องชาย น้องสาวแท้ๆ ของเราเอง
ข.น้องนักแสดงหน้าใหม่ เพิ่งเคยเล่นละครเรื่องแรก
ค.น้อง ณ จักรวาลดาวเนบิว
นึกตัวเลือกไม่ออกแล้วค่ะ เฉลยเลยแล้วกันว่าผิดทุกข้อ
‘น้อง’ ในที่นี้คืออดีตเด็กฝึ
โลกของการถ่ายละครนั้นแม้จะใกล้
ฉันนั้นเป็นคนโชคดีที่ทำงานกั
แต่ที่นับว่าเป็นหนึ่งในใจไม่
คงไม่เป็นความลับเท่าไหร่ ว่าช่วงก่อนนี้ ระบบการออกอากาศของช่องจะเป็
ถามว่าทำไมที่นี่ถึงใช้ระบบปฏิ
ส่วนข้อเสีย คืออีนวลนิล
นวลนิลเป็นสาวน้อยสดใสในตอนแรก เข้ามาทำประสานงานกอง ซึ่งโดยระบบทั่วไปแล้ว นวลนิลก็มีหน้าที่นัดเวลานั
กแสดง ช่วยดูแลหาข้าวหาน้ำ โทรประสานงานแต่ละส่วนให้สอดคล้ องกัน ซึ่งก็ดูปกติดี
แต่ในเมื่อรู
ก็เพราะเมื่อรีบถ่ายทำเสียแล้ว บทส่วนใหญ่ก็จะยังไม่เสร็จ มันจะมาเป็นแผ่นๆ ผ่านแฟกซ์ (ในสมั
ดังนั้น การเตรียมงาน การเตรียมตัว การหาของประกอบฉาก เสื้อผ้าหน้าผม คิวดารา สถานที่ เวลาถ่ายทำจึงพินาศไปสิ้น ไม่สามารถเตรียมตัวทำอะไรก่
แต่นวลนิลทำได้
คือนางก็เล่นกลเอาสารพัดล่ะ ทั้งหลอกล่อผู้กำกับ ช่างไฟ ผู้กำกับรายการ บอกว่าโอ๊ยยยย พี่เก่งออก พี่ทำได้ นี่แค่สี่ทุ่มเอง พี่จัดไฟเป็นเวลาสิบโมงเช้าได้
ฉันเจอกับนวลนิลบ่อยมาก จริงๆ นวลนิลเคยกระทั่งทำงานกั
ก็นวลนิลนี่แหละ เป็นคนที่ถอดฝาบ้านที่เป็นกระท่
แต่ถ้าถามว่านวลนิลทำอะไรกับฉั
นไว้บ้างน่ะเหรอ? ก็หลายอย่างอยู่นะ
ครั้งนั้นเป็นละครแนวจานด่
ฉากรถชนฉัน นวลนิลมันก็ให้พระเอกขับเองจริ
ทางแก้ของนวลนิลคือให้ฉันและที
แล้วฉันก็โหมทำงานอยู่แบบนี้ ผู้กำกับทั้งบริษัท ทุกภาคส่วนคือแปะมือมารุมสกรั
แต่นี่ทีมงานไง เลยเปลี่ยนตัวได้ แต่ดารามันเปลี่ยนไม่ได้ว้
ฉันเลยควงแม่งทุกกะเหมือนต้
คือฉันไม่รู้ตัวเท่าไหร่หรอก รู้แต่ว่าทำงานไปเท่าไหร่ๆ มันก็
ลืมตามาอีกทีฉันก็พบกั
แล้วนังนวลนิลมายืนยิ้มเผล่อยู่
สรุปคือฉันน็อคจนต้องส่
งโรงพยาบาล นวลนิลบอกอย่างภูมิใจว่า ตอนนั่งรถมาฉันยังงึมงำท่ องบทอยู่เลย
แล้วยังไงต่อ
“อ๋อ หมอเค้าบอกว่าทำไมข้อเท้
ก็แหงสิวะ ทำงานขนาดนั้น นอนยังไม่ได้นอนเลย วันๆ ฉันซดได้แต่น้ำมาม่าคัพ พอจะตักกินมันก็เรียกไปเข้าฉาก กว่าจะเสร็จเส้นก็อืดกินไม่ได้
อะ แล้วข้อเท้า เป็นอะไร
“กระดูกข้อเท้าร้าวอะ”
เฮ้ย จริงดิ แล้วทำไงดีล่ะ?
“อ่อ หมอเค้าให้เข้าเฝือก แต่เราบอกหมอแล้วว่าไม่ได้หรอก ทรายต้องถ่ายละคร ใส่เฝือกก็ถ่ายไม่ได้สิ”
ฉลาดมากนวลนิล ฉลาดและรักกูมาก แต่เอาวะ อย่างน้อยก็ได้นอนพักที่โรง’บาล
“ไม่ๆ หมดน้ำเกลือขวดนี้แล้วไปทำงานกั
อีนวลนิลลลลลลลลลลลลล
สรุปคือฉันก็ต้
ที่บ้าบอมากก็คือ มันดันมีฉากที่ฉันต้องเข้
ดังนั้น, ก็ถ่ายกันตรงนี้ล่ะ
นวลนิลไปหาผ้าขาวมาได้ผืนนึง ปูลงไปบนโต๊ะหิน (อีโต๊ะหินที่มี
กว่าจะจบเรื่องฉันก็น่วมไปทั้
ทุกวันนี้นวลนิลไม่ได้
ดังนั้น, เมื่อมีคนฝากฝังให้ฉันดูแล ‘น้อง’ ผู้สดใส และมาทำหน้าที่เดียวกันกับที่ นวลนิลเคยทำ ฉันเลยบอกไปแค่ว่า “อะไรก็ได้, แต่อย่าเป็นนวลนิลเบอร์สองเลยนะ พี่ขอ”
ชีวิตพี่หดสั้นลงทุกวันแล้วลู กเอ๊ย อย่าให้มาตายห่ากลางกองถ่ายเลย ไหว้ล่ะ