ทุกคนรู้ข่าวนั้นกันเนอะ ไม่เอาสิ ไม่เอาข่าวหวย ข่าวนั้นน่ะค่ะ เรื่องคุณป้าบุญศรี
บอกมาแบบนี้หลายคนก็อาจจะยังขมวดคิ้ว ว่าใครวะ? แต่ถ้าบอกว่า ‘ป้าขวานซิ่ง’ นี่คงรู้กันโดยพร้อมเพรียง ก็สร้างกระแสได้หลากหลาย แบ่งทีมกันมากมาย ทั้งทีมคุณป้า ทีมแม่ค้า ทีมตลาด (แต่ดูเหมือน ผอ. เขตกับสรรพากรจะได้รับการเบ้หน้าใส่ ไม่มีใครอยากร่วมทีมไปพอๆ กัน) ใครมีประสบการณ์ตรงด้านไหน ก็ใส่อารมณ์อินไปกับด้านนั้น
ฉันเองยังพลอยโดนหางเลขไปด้วย เมื่อตื่นมาในวันสดใส กำลังจะออกไปทำงานวันหนึ่ง พอเปิดประตูบ้าน ก็เจอรถจอดสงบขวางประตูบ้านพอดิบพอดี บอกกันตรงนี้ว่าแว้บแรกที่เห็นนั้น ใจคือคิดว่าเพื่อนฝูงของเรามาแกล้งหรือเปล่า?
โอ้โหคุณ ก็ข่าวคุณป้าบุญศรีดังจะตายชัก เป็นประเด็นร้อนสุดๆ ที่ถ้าไม่ใช่ว่าคุณลงไปทำเหมืองดีบุกขุดแร่ติดกัน 14 วัน มันก็ต้องผ่านตาบ้างสิ! แล้วถ้าผ่านตามาบ้าง ใจยังหนักแน่นขนาดกล้ามาจอดขวางประตูซ้ำเหตุการณ์กันได้ยังไงนี่
ฉันถ่ายรูปรถไว้เรียบร้อย เป็นหลักฐานว่าฉันไม่ได้ทำอะไรรถเธอเลยนะจ๊ะ และเผื่อขยับไม่ได้ หาตัวไม่เจอจริงๆ ฉันก็ต้องส่งไปให้ทีมงานดูล่ะ ว่าใจนั้นอยากจะออกไปทำงาน แต่รถเจ้ากรรมมันมาขวางทำให้การไปทำงานล่าช้าไปอย่างไม่รู้จะทำอย่างไรจริงๆ
แล้วจากนั้นก็เดินตามหาเจ้าของรถ กะว่าถ้าพยายามแล้วยังไม่เจอก็คงต้องเรียกใช้บริการรถรับจ้างกันล่ะ ก็ให้ได้ไปเจอเจ้าของรถกินก๋วยเตี๋ยวในวันสบายๆ กับครอบครัวอยู่ ประกาศทะเบียนรถไป นางก็วางช้อนออกมาขยับให้แบบสบายๆ เหมือนฉันเป็นพิธีกรงานกาชาด หรือบริกรที่ถือป้ายกรุ๋งกริ๋งมาสั่นหาเจ้าของรถในห้องบอลรูม คือไม่ได้ยินดียินร้ายอะไรกับการจอดขวางหน้าบ้าน เล่นเอาฉันไม่สบายใจ ต้องขอโทษจริงๆ นะคะ ที่ทำให้การกินก๋วยเตี๋ยวขาดตอน
รูปนั้นก็ลงโซเชียลไป ลงเว็บข่าวไป และแน่นอนค่ะ คนเรียกตีนดีเด่นประจำทุกปีอย่างฉัน ต้องโดนตั้งข้อสังเกตว่าเรียกกระแสเหรอ งานไม่มี อยากดังสินะ
เดี๋ยวนะ การมีกระแสแบบนี้มันดีตรงไหนวะ? กูจะไปทำงานสายอยู่เนี่ย จะเรียกกระแสเป็นพระสังข์เรียกเนื้อเรียกปลาไปทำไม! ช่างคิดทฤษฎีกันจังเลย สงสัยจะรู้สินะว่าใครฆ่าเคเนดี้
แล้วก็มีอีก ที่ตั้งข้อสังเกตว่าข้างหลังรถคันนั้นก็โล่ง ข้างหน้าก็ว่าง ทำไมมาจอดปิดพอดีทางเข้า จงใจเช่ารถมาจอดเรียกกระแสปะ!!?
อีเวร (คิดซะว่าฉันไม่ได้สบถละกันนะ ทำเป็นอ่านข้ามไปก็ได้) ช่างคิดเนาะ คิดมาขนาดนี้ทำไมไม่คิดเล่า ว่าก่อนจะเกิดเรื่องมันมีรถจอดเรียงข้างหลังอยู่ แล้วอีคันนี้ก็เด๋อด๋ามาเป็นหัวแถว โดยไม่แคร์ว่าเป็นหน้าบ้านฉัน พอคันหลังเค้าถอยกลับออกไป มันก็เหลือคันเดียวแบบนี้ล่ะ
เฮ้อ ฉันก็รู้นะ ว่าอธิบายไปก็เท่านั้น สู้ตั้งศาลเพียงตา เผาพริกเผาเกลือ บูชายัญแพะ แล้วสาปแช่งให้บรรดาฝูงสัพพัญญูเจ้าไอเดียเหล่านั้นตายอย่างขมขื่นทรมานยังดูง่ายกว่าให้เขาเข้าใจฉันน่ะ แต่มันน่ารำคาญไง เข้าใจไหม น่ารำคาญน่ะ
ที่มาพูดเรื่องบ้านๆ รถๆ นี่ก็เพราะว่า เอาเข้าจริงฉันอาจจะโดนสาปแช่งมาจากกรรมที่เคยทำไว้ก็ได้ ถึงไม่ได้ทำเองโดยตรงก็ต้องถือว่าเป็นส่วนประกอบกรรมนั่นล่ะ
หนังละครบ้านเรานั้น ส่วนใหญ่จะออกไปทำงานด้วยการหยิบยืม หาสถานที่ให้ตรงกับบทที่เขียนออกมา น้อยนักที่จะถ่ายในสตูดิโออย่างฝรั่ง หรือถ้าเป็นสตูฯของเราก็จะออกแนวเมืองจำลอง เป็นบ้านเปล่าๆ บ้านไม้ย้อนยุค หรือโถงท้องพระโรงให้ฝ่ายศิลป์เข้าไปตกแต่งมากกว่า
ฟังๆ ดูก็ไม่ได้แปลกประหลาดอะไร แต่หลายคนและหลายครั้ง ที่ทำให้บางบ้าน บางสถานที่ถึงขั้นสาปส่งกองถ่าย ไม่ให้มาเหยียบหัวกระไดบ้านอีกต่อไป
เอ๊ ทำไมกันน้าาาา เอียงคอ ถามด้วยเสียงสอง ก็เพราะความร้อยพ่อพันแม่ของงานกองนี่ล่ะคุณเอ๊ย เหตุที่อาจจะบังเกิดขึ้นกับบ้านแสนรักของคุณ ในกรณีที่คุณให้กองถ่ายหยิบยืมให้เป็นสถานที่ถ่ายทำนั้นมีตั้งแต่ของหักพังไปจนถึงหม้อแปลงระเบิดน่ะ
อะ อาจจะนึกภาพไม่ออก ว่ามันทำนารวมหรือทำค่ายกักกันหรือไงวะ เข้ามาวันเดียวจะพินาศอะไรขนาดนั้น ยกตัวอย่างว่าคุณเป็นบ้านหรูสไตล์เท่ มีสนาม มีต้นไม้ร่มรื่น ปลูกอยู่ในซอยหมู่บ้านหลักสิบล้านขึ้นไปก็แล้วกัน
วันดีคืนดี ก็มีคนมาติดต่อขอสถานที่ อยากจะใช้บ้านคุณเป็นบ้านของพระเอกในละคร ซึ่งก็เป็นพระเอกโด่งดังที่คุณคลั่งไคล้ แอบพกรูปใส่กระเป๋า (เดี๋ยวนี้เขายังพกกันมั้ยวะ) ละครก็สร้างจากบทประพันธ์ที่คุณชื่นชอบซื้อทุกปกทุกพิมพ์ ทางคนมาขอ เขาก็ไม่ได้มาขอฟรีๆ แต่มีค่าใช้จ่ายให้ แถมบอกด้วยว่าคุณจะอยู่บ้านดูการถ่ายทำก็ได้นะวันนั้น
คุณก็ตอบตกลงไปง่ายดายดั่งโดนป้ายยา และนี่คือสิ่งที่ (อาจจะ) เกิดขึ้น เมื่อวันนั้นมาถึง
เริ่มจากตีห้า เสียงคำรามและกลิ่นน้ำมันของรถปั่นไฟจะมาจอดอยู่ตรงรั้วบ้านคุณในบริเวณที่ใกล้ที่สุดเท่าที่ใจจะกล้า และจะจอดปั่นไฟคาอยู่อย่างนั้น ถ้ามีหมาจรแมวจัดอยู่แถวนั้น ก็เป็นอันเห่าหอนกันอึงคะนึงไป จนถ้าคุณไม่ตื่นมาดูเสียเอง ก็อาจจะเป็นเพื่อนบ้านลุกมาด่าแม่จนต้องตื่นจากนิทราอันผาสุขเข้าจนได้
จากนั้นคุณก็ต้องลงไปเปิดประตู ให้ชาวคณะไฟแลแม่บ้านสวัสดิการจัดการลากสายไฟ ซึ่งในความสลัวรางยามเช้าสายไฟอันเกือบเท่าข้อมือเด็กก็อาจไปฟาดกระถางโป๊ยเซียนมหาเฮงของคุณจนบิ่น หรือตกผลัวะลงในอ่างบัวที่เพิ่งตูมดอกจนหักยับเยิน แลมีสักยี่สิบตีนที่จะเหยียบย่ำสนามอันเขียวขจีของคุณพร้อมๆ กันเข้ามา ทางนั้นก็ขอเปิดประตู ทางนี้ก็ขอเปิดหน้าต่าง แม่บ้านกางโต๊ะเสียบปลั๊กกาน้ำร้อน วางเก้าอี้พลาสติก ข้างในทีมไฟก็จัดการเอาสายไฟพาดขอบหน้าต่างไม้ประดู่ของคุณลงไปลุ่นๆ ยกขาตั้งไฟลากแกรกๆ เพราะลูกบอลหุ้มขาไฟหายไปอันนึง ชวนให้ปวดประสาทกับเสียงขูดขีด และปวดใจที่เห็นมันลากไปบนพื้นหินอ่อนอิตาลีของคุณ ยังไม่ทันจะห้ามเรื่องพื้น เอ้า อีไฟเจ้ากรรมก็ไปเกี่ยวกับโคมระย้าลิมิเต็ดเอดิชั่นจากสแกนดิเนเวียของคุณเข้าให้
พอตั้งเวิร์คไลท์ให้เสร็จสรรพ ฝ่ายอื่นๆ ก็เริ่มทะยอยกันมา ทั้งเสื้อผ้า หน้า ผม ฝ่ายอาร์ท ที่มายืนด้อมๆมองๆ ว่าจะเอาของประกอบฉากวางไว้ตรงไหนดี ฝ่ายเสื้อผ้าก็ตั้งราวพร้อมเตารีดไอน้ำไว้ตรงหน้าตู้โชว์ของที่ระลึกจากนานาประเทศที่คุณทะนุถนอม ไอน้ำร้อนๆ จากเครื่องพลุ่งใส่กระจกตู้จนเป็นฝ้าขุ่นมัว ทางช่างแต่งหน้าก็หามุมหาแสง เปิดบานเกล็ดไม้จริงของคุณจนบิดผิดองศาไป พร้อมเสียงอุทานเบาๆ ว่า “อุ๊ย มันเปิดไม่ได้เหรอ” แล้วก็ผลักๆ ดันๆ ไปจนสมใจหมาย
คุณกำลังจะกรี๊ดใส่ทุกคน พลันพระเอกในดวงใจก็โผล่เข้าประตูบ้านมาในสภาพง่วงงุนยับเยินระดับสิบ พร้อมข้อมูลว่าจอดรถขวางหน้าบ้านใครไว้ไม่รู้อะพี่ ถ้าเขาจะออกมาบอกผมนะ เดี๋ยวเลื่อนให้ คุณเลยต้องกระวีกระวาดเดินไปดูหน้าบ้าน เพื่อจะพบว่าพระเอกของคุณจอดขวางหน้าบ้านศัตรูที่คุณแอบเอาน้ำร้อนรดต้นไม้มันอยู่บ่อยๆ แถมบ้านนี้เขาต้องออกแต่เช้าตรงเวลาไปส่งลูกทุกวันซวยแล้วไงกู แต่พระเอกเขาอยู่ข้างใน เลื่อนเมื่อไหร่ค่อยไปตามก็ได้เนอะ โถ ใครจะไปอยากรบกวน ดูซิ ง่วงมาขนาดนี้
แต่พอคุณกลับเข้าไปก็เจอแก้วพลาสติกใส่กาแฟร้อนๆ แก้ง่วงของคุณพระเอกวางบนโต๊ะไม้เคลือบของคุณที่กำลังจะบวมพองขึ้นมา คุณก็ไปแอบหยิบขึ้นมาหาทิชชู่มาวางรอง กำลังจะเดินไปสงบใจห้องน้ำก็เกิดจะมีปัญหาขึ้นมา พอเดินไปคุณก็เห็นภาพสายฉีดชำระนอนตายอยู่กับพื้นเจิ่งน้ำ ถามว่าใครทำก็ไม่ได้คำตอบ แล้วไหนจะรอยตีนเป็นเทือก กับรอยมือบนผนังห้องน้ำนั่นอีก ทิชชู่ใช้แล้วโยนแหมะไว้ในถุงดำที่กองถ่ายเอามาวางไว้ตรงมุมห้องน้ำเป็นทัศนะอุจาด เห็นซากคราบต่างๆ ที่ไม่พึงประสงค์ติดคาอยู่แบบนั้น
อ่อนใจเหลือกำลัง คุณเลยจะเปิดห้องกระจกริมสวนของคุณเข้าไปพักใจ ก็ได้พบกับทีมงานฝ่ายไหนไม่ระบุเข้ามาเปิดไฟนั่งๆ นอนๆ เล่นโทรศัพท์ เสียบสายพรินต์เตอร์ ทำเอกสารอะไรกันวุ่นวาย จนคุณในฐานะเจ้าของบ้านต้องเกรงใจหลบหายไปเอง
ตลกดีที่เป็นแบบนี้แทบทุกกอง, คือคนกองนั้นมีจิตวิญญาณของวาสโกดากามา และคริสโตเฟอร์ โคลัมบัสผู้คนพบโลกใหม่ ประตูหน้าต่างอะไรปิดไว้ แม่เปิดมันเสียทุกบาน
เอ๊ะ นั่นสวิตช์อะไรนะ กดซิ อ้าว ไม่มีอะไรซะหน่อย ตลกจัง ห้องนี้อยู่ได้ป่าวอะ พอดีจะวิดีโอคอลหาผัวเสียหน่อย จะได้เงียบๆ อุ๊ย เปิดได้ มีแอร์ด้วยสบายจัง ซึ่งที่แท้แล้วสวิตช์ผีไม่มีที่มานั้น เป็นไฟระเบียงหรือโซนชาวเวอร์โอเพ่นแอร์ของคุณ แล้วมันก็จะเปิดเรียกการไฟฟ้าอยู่อย่างนั้นจนกว่าคุณจะเดินมาปิดเอง แอร์ก็เปิดเทสต์เครื่องไปเรื่อยๆ จนกว่าช่างเสียงจะบอกว่าคอมเพรสเซอร์แอร์ดัง ทำงานไม่ได้ ถึงจะมีใครสักคนลุกขึ้นหาที่มาของเสียง
แต่คุณหลบหายไปได้ไม่นานหรอก เพราะเดี๋ยวก็ต้องคอยเลื่อนรถทีมงาน คอยเปิดห้อง จะใช้ห้องน้ำก็ไม่ได้เพราะเสียงชักโครกและปั๊มน้ำจะดังเข้าไปตอนตัวละครกำลังตบกัน คุณจงอั้นไว้ให้หน้าเขียวไปก่อนจนกว่าฉากนี้จะเสร็จสิ้น แล้วพี่ๆ มีจานมั้ยฮะ พอดีจะใส่ของเข้าฉาก คุณก็ต้องลงไปรื้อสมบัติเจ้าคุณแม่ออกมาให้เขาใช้ ซึ่งใช้เสร็จแล้วก็กองแหมะพะเนินอยู่ข้างเตา เพราะกล้องถ่ายมาเห็นอ่างล้างจานพอดี จนคุณแทบจะย่ำโครมลงไปบนจานข้าวตัวเองให้เป็นที่บัดสี ดีไม่ดีมันทำจานแตกบิ่นแล้วซ่อนซุกไว้ใบล่างๆ ให้พอพ้นสายตาเจ้าของไปเสียอีก
ส่วนพระเอกที่เป็นขวัญใจคุณนั้น ก็ดูจะหล่อน้อยลงเรื่อยๆ ตามเวลาที่ผ่านไป เพราะเฮียเล่นสูบบุหรี่แล้วจิ้มดับไว้ตรงกระถางกุหลาบ ยืนสูบนอกบ้านก็จริง แต่เปิดประตูจนแอร์ออกไม่ออกเปล่า มันดูดกลิ่นบุหรี่เข้าไปในบ้านคุณที่ได้รางวัลดีเด่น น็อน สโมคกิ้ง สี่ปีซ้อน ไปติดตรึงกำซาบซึ้งอยู่ตามม่านหมอน และเส้นใยทุกชนิด พระเอกสูบยังพอทน แต่นี่ดูเหมือนมันจะสูบกันทุกคนเลยโว้ย!! ซากก้นบุหรี่ แก้วพลาสติกที่เอามาใช้เขี่ยชั่วคราวกองสุมอยู่ตามซอกมุมต่างๆ
นี่ยังไม่ถึงครึ่งวันเลยนะ บ้านงามๆ ของคุณก็จะกลายสภาพเป็นสลัมแออัดขึ้นมาได้ในทันที
แล้วที่ฉันเขียนนี่ไม่ได้หมายว่าทุกกองจะเป็นแบบนี้หนา บางกองก็ดีแสนดี คลานเข่าเข้ามาทำงาน กลับไปก็เช็ดบ้านให้เสียสะอาดสะอ้านยิ่งกว่าตอนคุณอยู่ก็มี แต่ที่รวมเอาความชั่วร้ายเสียเกินกว่าที่ฉันยกตัวอย่างมารวมมิตรนั่นก็ไม่ใช่น้อย เล่นเอาเจ้าของต้องสาปส่งกันไปอย่างที่บอก
เดี๋ยวนี้เลยมีธุรกิจหนึ่ง ซึ่งฉันว่าน่าสนใจดี สำหรับใครที่มีที่ มีเงิน คือการสร้างบ้านให้ถ่ายหนัง เป็นบ้านแบบมีของให้พอประมาณ มีห้องน้ำให้สัก 2-3 ห้อง มีที่จอดรถ สร้างตามยุคต่างๆ ให้สวยงาม คือเหมือนบ้านตัวอย่างตามโครงการน่ะคุณ แล้วก็หาคนเฝ้าสักคน เอาไว้สับคัทเอาท์ไล่ เวลากองถ่ายมันคลุ้มคลั่งพังของเกินข้อตกลงขึ้นมา
แต่ก็อีกนะ, คุณก็ต้องดูด้วยว่าข้างบ้านที่คุณจะสร้างสรรค์ธุรกิจนี้ขึ้นมา เขายินยอมพร้อมใจแค่ไหน เพราะฉันบอกได้ตรงนี้เลยว่า ถ้าเกลียดๆ กันอยู่แล้วคุณมาทำโรงถ่าย คุณจะได้พบกับ ‘ปรากฏการณ์บุญศรี’ แบบคูณ 3 ชนิดไม่ได้ผุดได้เกิดแน่ๆ
หรือคิดง่ายๆ ก็ได้ ว่าถ้างานกองถ่ายมันดีจริง ทำไมไม่มีทีมงานคนไหนยอมให้ยืมบ้านตัวเองถ่ายเลย สยองไม่สยองก็ไปตรองกันดูนะตะเองงงง
Illustration by Waragorn Keeranan
