หลายครั้งที่มื้ออาหารดีๆ ต้องถูกทำลายลงเพราะเสียงเพลงอันโหวกเหวกโวยวาย หรือใช้ดนตรีประดิษฐ์ที่ไม่เข้ากับบรรยากาศเอาเสียเลย
เชื่อว่าหลายคนคงเคยพบกับประสบการณ์เช่นนี้ และน่าจะเข้าใจความรู้สึกของ Ryuichi Sakamoto นักดนตรีและนักประพันธ์เพลงชื่อดังชาวญี่ปุ่น ผู้ที่วันหนึ่งทนไม่ไหว อีเมลไปบอกเชฟของร้านอาหารโปรดในมหานครนิวยอร์กว่า “อาหารของคุณนั้นสุดยอดมากๆ แต่เพลงที่ใช้ในร้านกลับแย่จริงๆ” พร้อมเสนอตัวว่า ผมขอจัดเพลย์ลิสต์ให้ได้ไหม ไม่คิดเงินแม้แต่เหรียญเดียว ซึ่งเชฟของร้านก็อนุมัติ
ร้านอาหารดังกล่าว คือร้านอาหารญี่ปุ่น Kajitsu ที่ตั้งอยู่บนถนนเลขที่ 39 ใกล้กับเล็กซิงตัน อเวนิว ของมหานครนิวยอร์ก
ซาคาโมโตะบอกว่า เพลงดั้งเดิมที่ร้านนี้ใช้ (ซึ่งสำนักงานใหญ่ในกรุงโตเกียวของญี่ปุ่นเป็นคนจัดมาให้) เป็นส่วนผสมระหว่างเพลงป๊อบของบราซิล เพลงโฟล์กดั้งเดิมแบบอเมริกัน และเพลงแจ๊สของไมล์ เดวิส ซึ่งในบางบริบทมันอาจจะเข้ากัน แต่กับร้านอาหารญี่ปุ่นแบบดั้งเดิมที่ได้รับอิทธิพลจากเซน – มันไม่ใช่!
โดยเพลย์ลิสต์ใหม่ที่เขาจัดให้ ไม่มีเพลงของตัวเองอยู่เลย ส่วนใหญ่จะเป็นเพลงช้าๆ ฟังสบายๆ มีเสียงโซโล่เปียโน หลายเพลงอาจคุ้นหูจากภาพยนตร์เรื่องดังๆ (ฟังได้ที่นี่ https://open.spotify.com/user/nytimes/playlist/2YY3rAwm9tldNhlBmuMqgY)
“ปกติแล้วผมจะไม่ค่อยบ่นเรื่องเสียงดนตรีในที่สาธารณะนะ เพราะถ้าไม่ชอบมัน ผมก็แค่เดินหนี แต่กับร้านอาหารร้านนี้ที่ผมชอบจริงๆ มันเป็นอีกเรื่องหนึ่ง” ซาคาโมโตะสารภาพ
แต่กว่าจะได้เพลย์ลิสต์ที่พอใจ ซาคาโมโตะต้องชวนโปรดิวเซอร์ Ryu Takahashi มาช่วยกันจัดทำถึง 5 เวอร์ชั่น ซึ่งบางเวอร์ชั่นมันเสียงดังไป – สดใสเกินไป – หรือ ‘แจ๊ส’ มากไป เรียกว่าจะเปลี่ยนแล้วก็ขอให้ไปสุดทางจริงๆ และหวังว่าหลังจากนี้ เขาจะได้รื่นรมย์กับชีวิตมากขึ้น เมื่ออาหารดีและดนตรีไพเราะขึ้นแล้ว
อ้างอิงจาก
https://www.nytimes.com/2018/07/23/dining/restaurant-music-playlists-ryuichi-sakamoto.html?smid=tw-nytfood&smtyp=cur
http://www.kajitsunyc.com/index.html
#Brief #TheMATTER
